ახლაც მახსოვს მამაჩემის სახე, როგორ მელოდა მანქანაში, სანამ სკოლიდან გამოვიდოდი. მანქანაში ჩავჯექი და იქვე მივხვდი. იგი ღიმილს ვერ მალავდა. ჩემი ცხოვრების პირველი ბარიერი გადავლახე.

"როგორც მილიონი სხვა ბავშვი, მეც ვოცნებობდი ფეხბურთელობაზე. ჩემს ქვეცნობიერში მეორე ბრაიან რობსონი ვიყავი. მაგრამ სინამდვილეში, ოჯახშიც კი, ყველაზე ბოლო სპორტსმენი ვიყავი".

ფეხბურთი-ჩემი გუნდის დაპირისპირებაა თქვენის წინააღმდეგ. არ აქვს მნიშვნელობა სტადიონზე იქნება, ტრიბუნებზე, ბარში თუ სასკოლო მოედანზე.