მაიკ კელვინი თავის ახალ წიგნში "The Nowhere Men" დევიდ მოიესის საიდუმლო სატრანსფერო ოთახს აღწერს.
"მას "საიდუმლო ოთახი" ერქვა და "ევერტონის" სავარჯიშო ბაზაზე, კორიდორის ბოლოში მდებარეობდა. სამწვრთნელო შტაბის მხოლოდ მცირე ნაწილს ჰქონდა შიგნით შესვლის ნება დართული. ოთახის ოთხივე კედელი დაფარული იყო დიდი თეთრი დაფებით, მასზე დაწერილი ფეხბურთელების სახელებით, რომლებიც დაჯგუფებული იყო ასაკით, პოზიციით, მდებარეობით, მონაცემებით.
ყველა მათგანი პოტენციური სატრანსფერო სამიზნე იყო. ზოგიერთი მათგანი (გამორჩეულები) განსხვავებული ფერით ეწერა, სატრანსფერო ფასიდან და ყიდვის შესაძლებლობიდან გამომდინარე. დაფაზე ყოველდღიურად იშლებოდა სახელები და ემატებოდა ახლები. საერთო ჯამში, ალბათ 1000-მდე ფეხბურთელი იყო ამ დაფაზე მოთავსებული. ყველა მათგანი კონტროლდებოდა, ყველა მათგანი მუდმივად ფასდებოდა.
ახალგაზრდა ფეხბურთელები, ასაკოვანი ფეხბურთელები, ახალი ფეხბურთელები, მარცხენა და მარჯვენა მცველები, ნახევარმცველები და თავდამსხმელები - ყველა მათგანი აქ იყო. განსაკუთრებული სამიზნეები გამოირჩეოდა და მათ სკაუტები აკვირდებოდნენ.
ამ ოთახში წყვეტდა დევიდ მოიესი, ვისზე დაეხარჯა სატრანსფერო ფანჯრის დროს კლუბის თანხა. მას შეგნებული ჰქონდა, რომ არა თავისას, არამედ სხვის ფულს ხარჯავდა. დევიდს ეს სერიოზულ პასუხისმგებლომად მიაჩნდა და ამიტომაც აკვირდებოდა დეტალურად ყველა მოთამაშეს. მისი ყველა გადაწყვეტილება სწორი უნდა ყოფილიყო.
ეს, ასე ვთქვათ მოიესის "გონების რუკა" იყო. ეს ითვლებოდა მოიესის განკარგულებების ნერვულ ცენტრად. ეს ის ადგილი იყო, სადაც დევიდი მომავალს გეგმავდა."