"არსენალის" ტაქტიკური ფორმაციების გამოცნობა წინასწარ ძალიან რთულია, ვინაიდან საქმე საკმაოდ არაპროგნოზირებად მწვრთნელად გვაქვს საქმე. ბოლო მატჩებს თუ გადავავლებთ თვალს, "არსენალი" 4-2-3-1 ფორმაციასა და 4-3-1-2 შორის აკეთებს არჩევანს. გასვლით მატჩებში უნაი ემერიმ "უოტფორდთან" და "ლივერპულთან" 4-3-1-2 ფორმაციით ითამაშა, ვინაიდან ორივე მატჩში ცენტრზე იქნა ყურადღება გადატანილი. თუმცა არცერთ შემთხვევაში ჩანაფიქრმა არ გაამართლა, ვინაიდან უნაი ემერიმ ძალიან ბევრი ტაქტიკური შეცდომა დაუშვა.

1. ბურთის ამოტანა

უნაი ემერიმ ახალი ტენდეცია დაამკვიდრა ბურთის ამოტანის მხრივ "არსენალში", რომელიც მოიცავს მეკარიდან მოკლე პასით ამოსვლას, ცენტრალური და ფლანგის მცველები იწევენ უკან, ასევე ცენტრალური ნახევარმცველებიც, ხოლო თავმდამსხემელები ფლანგებზე გადაადგილდებიან, თუ წარმატებით დასრულდა ბურთის ამოტანა, სწრაფადვე ხდება ფლანგიდან - ცენტრში შემოტანა ბურთის და ძალიან დიდი სირვცის მოგება, თუმცა თუ წარუმატებლად იქნა ამოტანა, მაშინ მეტოქე გუნდს დიდი შანსი ეძლევა. თუ გავითვალისწინებთ "არსენალის" დაცვით რგოლს, წარუმატებლად ამოსვლის შანსი უფრო დიდია, ვიდრე წარმატებულად. "უოტფორდთან" მატჩმა ეს მინუსები მკაფიოდ დაგვანახა, როდესაც კიკე ფლორესმა ტაქტიკურად ბოლომდე მარცხი აწვნია უნაი ემერის, მან ძალიან მაღალი კაცი - კაცზე პრესინგი შესთავაზა, რითაც მოუკლა სივრცე და პასის გაკეთების არეალი, ცენტრალური მცველები და მეკარე ვალდებულები იყვნენ ბურთი მოეშორებინათ. ყველა წარუმატებელ მცდელობას, "უოტფორდის" წარმატებული შეტევა მოჰყვა.

2. ცენტრის დაკარგვა

"არსენალის" ალბათ ყველაზე დიდი შეცდომა, ნახევარმცველების პოზიციების დაკარგვაა, პოზიციურად უნაი ემერის შეგირდები ამ კომპონენტში საკმაოდ მოისუსტებენ, ვინაიდან 4-3-1-2 ფორმაცია, სადაც ე.წ 10 - ზე მოთამაშე ფეხბურთელს შავ საქმეს აშორებს მის უკან მდგარი 3 ნახევარმცველი, თუ ამ 3 ფეხბურთელიდან სულ მცირე 1 მაინც კარგავს მისთვის მინიჭებულ პოზიციას, ძალიან სახიფათო კონტრშეტევის საწინდარია.

გიუნდუზი საერთოდ გამოთიშულია ეპიზოდიდან.

ასევე შეტევით ანსპექტში

ტორეირა - ჯაკას ძალიან ცუდი პოზიცია

ასევე "არსენალი" ამ ხერხს რიგ შემთხვებში სპეციალურად მიმართავს, ვინაიდან მეტოქე შემოიტყუოს ცენტრისკენ და ბურთის ართმევის შემტხვევაში უპირატესობა შეიქმანს ფლანგური კონტრშეტევისთვის. თუმცა ძალიან ბევრ შემთხვევაში ტაქტიკურად ეს მცდელობა არ ამართლებს.

3. მეტოქის შეცდომებზე თამაშის აგება

უნაი ემერის თითქოსდა უყვარს "ჩასაფრებული" პოზიციიდან თამაში, რომელიც მოიცავს მეტოქე გუნდის შეცდომებზე სწრაფი, მიზანმიმართული კონტრშეტევის აწყობას. იგივე "უიტფორდთან" მატჩში "არსენალმა" ყველა გოლი ამის ხარჯზე გაიტანა, როდესაც შენიშნეს რომ მათ თამაშის დინამიკაში მეტოქის ნახევარდაცვას მოკლე პასებით ვერ ჭრიდნენ და პოზიციურად თითქმის ვერ უტევდნენ, გაზარდეს ზეწოლა უკნიდან და დაელოდნენ მეტოქის შეცდომას.

4. წნეხის ქვეშ ქაოსური მოქმედება

როდესაც მოტექე "არსენალის" საჯარიმოში წნეხს ზრდის და ბურთის კონტროლს ართმევს, ბურთის დაბრუნების თანავე უნაი ემერის შეგირდები ცდილობენ სწრაფი გრძელი პასით განმუხტონ სიტუაცია, ე.წ ბურთის მოშორებით სარგებლობენ, თუმცა ხიფათი ამ კუთხით ხშირად მოაქვს "არსენალს". თუმცა ძალიან ბევრ შემთხვევებში ამ ყველაფერს ცუდი ეფექტი მოაქვს, ვინაიდან მეტოქე გუნდის მცველებისთვის ასეთი პასები მარტივი ჩასაჭრელია.