როცა, ფეხბურთელს 30 წელი უსრულდება ,მას რთული პერიოდი ეწყება. ენთუზიაზმი მცირდება და ტრამვების სიუხვე მას კარიერის დასასრულთან აახლოებს. მეკარეები გამონაკლისს წარმოადგენენ. ისინი ყოველი წლის შემდეგ უფრო უკეთესები ხდებიან. ისინი დროს ებრძვიან და იგებენ იმდენ დროს რამდენიც შესაძლებელია. მსოფლიოს საუკეთესო მეკარეები თავად წყვეტენ კარიერის დასრულების საკითხს და ტრამვები თითქმის ვერასოდეს ვერ ეკარება მათ.

ვან დერ სარი საუკეთესო საუკეთესოებს შორის,ექსტრა-კლასის მოთამაშე და უბრალოდ შეუდარებელი. მან ყველანაირ მოლოდინს გადააჭარბა,როცა ის ყველამ უკვე ჩამოწერა. ის არ გეგონოთ კუსტარული,ის "აიაქსის" და "მანჩესტერის" გამოშვებულია. ამ კლუბების ლეგენდაა და სამართლიანადაც. მან კარიერა მსოფლიოს ერთ-ერთ საუკეთესო კლუბში დაასრულა და საფეხბურთო ისტორიაში წერტილი დასვა.

"აიაქსი"-"იუვენტუსი"-"ფულჰემი"-"იუნაიტედი". მოკლედ მის კარიერაზე.

როგორც,ბევრი სხვა რამ ედვინის კარიერა "აიაქსში" გენიალური იოჰან კრუიფის გავლენით წარიმართა. მან დაამკვიდრა სქემა 3-4-3 ,რომელშიც მეკარე ისეთივე მოთამაშეა ,როგორც დანარჩენი 10. მან მეკარეებზე წარმოდგენა შეცვალა. ის ეძებდა ისეთ მეკარეს,რომელიც "ბოლო შტრიხი" იქნებოდა მისი "ტოტალური ფეხბურთისათვის."

სწორედ ასეთი მეკარე იყო კრუიფისთვის სტენლი მენზო,რომელსაც 1987 წლის თასების თასის მოგების შემდეგ, მან გუნდში ყველაზე საჭირო მოთამაშე უწოდა. ის იყო "მფრინავი" მეკარეც და მინდვრის მოთამაშეებსაც ეხმარებოდა,მაგრამ მას უეფას თასის 1992 წლის ფინალში დაშვებული შეცდომა ძირითადში ადგილის დაკარგვად დაუჯდა. მის შემცვლელად კი ედვინი მოვიდა. ვან დერ სარმა კრუიფს მოუხსნა იდეალური მეკარის ძიების პრობლემა.

კრუიფის ამსტერდამული მოღვაწეობა ფართოა,მაგრამ მის სისტემაში მეკარეებს იშვიათად ექცეოდა სათანადო ყურადღება, მაგრამ სწორედ მისი განსაკუთრებული იდეალები იქცა ჰოლანდიელი სოფლელი ბიჭის წარმატების საიდუმლოდ. 10 წლის ასაკში ის კლუბ "ფორეხლოტეს" შეუერთდა,შემდეგ იყო "ნორდვეიკი".

და ამ დროს მოხდა მოვლენმა,რომელმაც მისი ბედი უკეთესობისკენ შეცვალა. "აიაქსის" ახალგაზრდული გუნდის მწვრთნელი და ვან გაალი ხშირად თამაშობდნენ კარტს და სწორედ ვან გაალმა უთხრა,რომ მეკარეს ეძებდა. სწორედ მან შესთავაზა სარის კანდიდატურა,რომელმაც დაინტერესება გამოიწვია.

ის არასოდეს არ ოცნებობდა პროფესიულ დონეზე გამსვლაზე,მაგრამ "აიაქსს" უარი ვერ უთხრა. ის "აიაქსი" ტალანტების სამჭედლო იყო. მისი სადებიუტო მატჩი ლეო ბენჰაკერის ხელმძღვანელობით შედგა.

ახალგაზრდა მეკარემ,რომელიც ჩვეულებრივი მეკარის სტილსი დიდად არ ჯდებოდა ,მხოლოდ სამი გოლი გაუშვა "აიაქსის" 9 მატჩში,მაგრამ არც ერთი მათგანი ჰოლანდიურ კლუბს სამ ქულად არ დაჯდომია. ძლიერ მეტოქეებთან საარი დამაჯერებლად მოქმედებდა. მის კარიერაში ლუის გამოჩენა მისი კარიერის განვითარებისთვის დიდი ბიძგი გახდა,მაგრამ ყველაზე დიდი დახმარება მას ფრანს ხუკმა გაუწია.

თავიდან მან მცველად დაიწყო ,მაგრამ მერე მეკარე გახდა. ის იხსენებდა:"ერთხელ გუნდსი მეკარე არ აღმოჩნდა. მწვრთნელმა მითხრა:"შენ ყველაზე მაღალი ხარ,კარში ჩადექი." ასეთი რამ ბევრ მეკარეს შეემთხვა." მას ქონდა "აიაქსში" რთული პერიოდები,მაგრამ არ მოეშვა,ივარჯიშა,სუსტ ადგილებზე იმუშავა და შედეგიც დადგა. ფრანს ჰუკი სწორედ ამაში დაეხმარა მას. მისი მეთოდიკა მთელ მსოფლიოში ცნობილია და ედვინი მისი პირველი აღზრდილი გახდა. ის ძლიერი იყო კარის ხაზზეც და გადაცემების ჩაჭრებშიც. მას არ ქონდა გმირობისკენ მიდრეკილება. მას ასწავლეს დაცვის ისე მოწყობა,რომ ნაკლები სეივის გაკეთება დასჭირვებოდა.

იყო პერიოდი,როცა მას წასვლა სურდა,მაგრამ მენზოს შეცდომამ მას ახალი შანსი მისცა. ის დაბრუნდა და მომდევნო სეზონებში მინიმუმ 40 მატჩს ატარებდა.

საიმონ კუპერის იგონებდა ,რომ ირლანდიასთან საბედისწერო შეცდომის შემდეგ სარი განრისხებული იყო და თვალები უელავდა. "აიაქსი" მას ფსიქოლოგიის გამომუშავებაშიც დაეხმარა. მან "აიაქსთან" ერთად უამრავი ტიტული მოიგო.

ამ ყველაფრის შემდეგ ცვლილებების დრო დადგა. თითქოს შმეიხელის წასვლის გამო ედვინი ფერგიუსონთან უნდა გადასულიყო,მაგრამ ეს გადასვლა მაშინ "ბებერმა სინიორამ " შეწყვიტა. ფერგიუსონი იხსენებდა ,რომ მან მაშინ დარეკა,როცა ჰოლანდიელი "უკვე ტურინს ელოდებოდა" და ყოველგვ არი გადარწმუნება უშედეგო გამოდგა.

მან ტურინში 66 მატჩი ჩაატარა, მაგრამ მთლიანობაში მისი ტურინული კარიერა წარუმატებელი გამოდგა.

იტალიის შემდეგ ,ის გადავიდა "ფულჰემში",მაგრამ არც ეს იყო წარმატებული არჩევანი. ბოლოს 2005 წელს ტრანსფერი შედგა და სარი "იუნაიტედმა' გაიფორმა. ამაში მას ნისტელროის დადებითი რეკომენდაციაც დაეხმარა.
ეს მისი მეორე შანსი იყო.

უამრავი ტიტული,რეკორდები,ინდივიდუალური მიღწევა მაგრამ ყველაზე დასამახსოვრებელი ჩემიონტა ლიგის 2008 წლის ფინალი იყო.

მისი სისუსტე პენალტები იყო. მას სერია მოგებული არ ქონდა,მაგრამ ის ამისკენ მიისწრაფოდა და მან ეს მოახერხა. ფინალში ანელკას პენალტის დროს,ჰოლანდიელი თითით სხვა კუთხეს უთითებდა ,მაგრამ სხვაგან გადახტა,ანელკამ კი ეს დაიჯერა . ყველაფერი კი აღებული პენალტით და გამარჯვებით დამთავრდა. ეს მისი კარიერის ყველაზე სამახსოვრო მომენტი იყო.

მის სიცოცხლეში არ ყოფილა სკანდალები,ხმაურიანი მოვლენები. მას არ უყვარდა ყურადღების ცენტრში ყოფნა..
მოედანზე მას შეეძლო ხელის ჩამორთმევითაც შეეშინებინა მეტოქე,მაგრამ მოედნის მიღმა კეთილი იყო. მან ისტორიაში თავისი კვალი დატოვა. შეიძლება იამაყო ნოიერით,მაგრამ სარი გამონაკლისია და შეუცვლელი. დიდებული მეკარე,თავმდაბალი ადამიანი და ნამდვილი ლეგენდა.

წყარო: http://carrick.ru/