"მანჩესტერ იუნაიტედმა" ზედიზედ მეოთხე გამარჯვება მოიპოვა, პრემიერ ლიგაში კი ზედიზედ მესამე, ამჯერად "ვესტ ბრომის" დამარცხების შედეგად.

შემადგენლობები

ორივე გუნდმა თავისი წინა მატჩი 14 რიცხვში ჩაატარა, ანუ დასვენებისთვის ორი დღე ჰქონდათ. ტონი პულისმა, რომლის გუნდმაც წინა ტურში რონდონის ჰეთ-ტრიკის წყალობით "სუონსი" 3:1 დაამარცხა, მხოლოდ ერთი ცვლილება განახორციელა შემადგენლობაში: წინა მატჩში დისკვალიფიცირებული დოუსონი გამოიყვანა მორისონის ნაცვლად.

რაც შეეხება "იუნაიტედს", მის შემადგენლობაში სამი ცვლილება მოხდა. დაცვის ფლანგებზე ბლინდისა და ბაიის ნაცვლად დარმიანი და ვალენსია გამოვიდნენ, ხუან მატა კი ჯესი ლინგარდმა შეცვალა.



სწორედ ბოლო განლაგებამ იქონია დიდი გავლენა მატჩზე. გასულ მატჩში აღვნიშნეთ, რომ რუნისა და მატას ფლანგზე დაყენებით "იუნაიტედი" სისწრაფეს კარგავდა - ამ ფეხბურთელებისთვის საუკეთესო პოზიცია არ არის - სწორედ ამ მიზეზით გამოვიდა "ვესტ ბრომვიჩთან" მატჩის სასტარტო შემადგენლობაში ლინგარდი, რამაც თავისი შედეგები გამოიღო.

გადამწყვეტი მომენტი

პირველი გოლი, შესაძლოა, სწორედ იმის გამო გავიდა, რომ ჯესიმ ნიომს სისწრაფეში აჯობა: ფორა ჯერ აჩქარებისას დაისაკუთრა, მერე კი მანძილზე გაზარდა. ამან ლინგარდს საშუალება მისცა წინააღმდეგობის გარეშე ჩაეწოდებინა ბურთი ზლატანისთვის.



აღსანიშნავია, რომ თავად იბრაჰიმოვიჩმაც დაჯაბნა მაკუოლი სისწრაფეში, რის ხარჯზეც დასატყმელ პოზიციაზე გავიდა.

შესანიშნავი შეტევა სულ რაღაც სამი გადაცემით.

ჯესისა და ზლატანის აღნიშვნა ფოტოშოპის ოსტატებს არ გამოპარვიათ:



საინტერესოა, რომ ლინგარდი არა მარტო თავის ფლანგზე მოქმედებდა, არამედ დიაგონალურადაც იწევდა, პასზე იხსნებოდა და დაცვაში არეულობა შეჰქონდა.



საწყის წუთებზე ასეთმა მანევრმა თითქმის პენალტი მოგვიპოვა (აღვნიშნოთ როხოს პასი):



მოგვიანებით კი გატანილი გოლის მერე ყველაზე სახიფათო მომენტი ამ მატჩში, როცა ჯესიმ ბურთი მიიღო და რუნის გადააწოდა:



პირველ ტაიმში თავად ლინგარდსაც შეეძლო ანგარიში გაზრდა, მაგრამ კარს ააცილა.



მეორე გოლი

"იუნაიტედმა" მეორე ტაიმშიც ხელთ იგდო ინიციატივა, ხოლო როცა "ვესტ ბრომი" გონს მოდიოდა, უკვე გოლი ჰქონდა გაშვებული.



ზლატანი თავის 35 წლის ასაკშიც კი ყველას უმტკიცებს, რომ მსოფლიოს ერთ-ერთ საუკეთესო ფორვარდად ტყუილად არ ითვლება.

10 გოლი ბოლო 10 მატჩში, რომელთაგან 3 გამარჯვებისა იყო, კიდევ ორმა კი გუნდს თითო მატჩში თითო ქულა მოუპოვა.



რა უნდა ითქვას, უკვე დავიწყეთ გოლების გატანა, ზლატანი კი ბომბარდირთა დავაში მესამე ადგილს იკავებს 11 გოლით და კოშტასა (13) და სანჩესს (12) ჩამორჩება.

დაკვირვება

ხასიათის გამოვლენა

როგორც ტონი პულისმა აღნიშნა, "იუნაიტედმა" თავისი მეორე გოლი თავისთვის საჭირო დროს გაიტანა. და ეს მართლაც ასეა. თითქმის პირველი შემთხვევაა, რომ "იუნაიტედი" ისე ასრულებს თავის მატჩს, გულშემატკივარს ნერვიულობის მიზეზს არ აძლევს.

საინტერესოა, რომ "იუნაიტედი" ჯერჯერობით თავს ვერ მოიწონებს მატჩის შემოტრიალების უნარით. მთელი სეზონის განმავლობაში გუნდმა მხოლოდ ერთი ქულა მოიპოვა, როცა გოლი პირველმა გაუშვა - ეს მოხდა "ვესტ ჰემთან" მატჩში (1:1). დანარჩენ შემთხვევებში კი შეხვედრები წაგებით სრულდებოდა: "სიტი" (2:1), "ფეიენოორდი" (1:0), "უოტფორდი" (3:1), "ჩელსი" (4:0) და "ფენერბაჰჩე" (2:1). დანარჩენ მატჩებში კი, თუ გოლი გადიოდა, პირველად აუცილებლად "იუნაიტედს" გაჰქონდა. ამასთან, სამჯერ გაუშვა ხელიდან გამარჯვება: "სტოკთან" (1:1), "არსენალთან" (1:1), "ევერტონთან" (1:1).

"ვესტ ბრომვიჩთან" კი მოახერხეს ის, რაც არ გამოვიდა აღნიშნულ სამ მატჩში და ეს სასიამოვნოა "იუნაიტედის" გულშემატკივრებისთვის. მაგრამ ის სიტუაცია, რომ "იუნაიტედი" გამარჯვებას ვერ აღწევს, როცა გოლს პირველი უშვებს, უნდა გვაშფოთებდეს, უკან ხომ სეზონის ნახევარია მოტოვებული. როცა "ქამბექებით" გამარჯვება არ გაქვს, გუნდის უხასიათობაზე იწყებენ საუბარს. ჯერჯერობით "იუნაიტედი" იმით უმკლავდება, რომ მეტოქეს ინიციატივის ხელში ჩაგდების უფლებას არ აძლევს და ანგარიშს არ ახსნევინებს, მაგრამ, იმედია, აუცილებლობის შემთხვევაში ბიჭები ხასიათს გამოავლენენ და უსიამოვნოდ განვითარებულ მატჩს თავისდა სასარგებლოდ გარდაქმნიან.

მატეო დარმიანი

იტალიელი თავს წარმატებით ვერ ავლენს და ხშირად გულშემატკივართა თავდასხმის ობიექტი ხდება. მაგრამ დარმიანი ერთ-ერთი ის უნივერსალი ფეხბურთელია, რომელიც ამჟამინდელ "იუნაიტედს" სჭირდება. ფლანგის მცველების პოზიცია ბოლო სეზონებში გართულდა. ამის მიზეზი მიზეზი, დიდწილად, ტრავმებია. და აქ დარმიანის უნარი, ორივე ფლანგზე ითამაშოს, მთავარი ფაქტორია. დიახ, მას განტევების ვაცად იყენებენ, მაგრამ მის გარეშე უფრო რთული იქნებოდა. გაიხსენეთ როხოსადმი დამოკიდებულება ჩემპიონატის დასაწყისში, ახალი კი, როცა ერიკ ბაიი და კრის სმოლინგი ლაზარეთში არიან, მარკოსი დაცვის ცენტრში მთავარ მოქმედ ფიგურად იქცა და უნდა აღინიშნოს, რომ საკმაოდ საიმედოდაც (თუკი ბრჩხილებს გარეთ გავიტანთ მის ორი ფეხით ვარდნებს).

იგივე ეხება მატეო დარმიანსაც. პირველ რიგში, სულაც არ არის ადვილი შემცვლელის როლის თამაში, მეორე რიგში, ფლანგიდან ფლანგზე მუდმივად გადაყვანა ცუდ ეფექტს ახდენს - პარტნიორებთან კავშირი იკარგება, შეთამაშებულობა არ არის.

და მით უფრო სასიხარულოა, რომ ცნობილი საიტი Whoscored დარმიანს იბრაჰიმოვიჩის შემდეგ საუკეთესოდ აფასებს.



ამ მატჩში მატეომ მეტოქეს რვაჯერ წაართვა ბურთი. ეს ძალზედ მაღალი მაჩვენებელია, რომ არაფერი ვთქვათ იმაზე, რომ მის გუნდში საუკეთესოა.



შედარებისთვის, ჩემპიონატის საუკეთესო ფეხბურთელები ამ მაჩვენებლით, საშუალოდ მატჩში 3-4 წართმევას ახორციელებენ.

იმ ფეხბურთელთა სტატისტიკა, რომელთაც 10 ან მეტი მატჩი ჩაატარეს

მიუხედავად იმისა, რომ მატეო ძირითადის ფეხბურთელი არ არის, თავის საქმეს ხარისხიანად აკეთებს და ხანდახან ყველაზე კარგადაც. შესაძლოა, სტაბილურობა აკლია, რისი მიზეზიც მოედანზე გატარებული დროის სიმცირეა?

Unbeaten Run

უკვე ვისაუბრეთ "იუნაიტედის" წაუგებელ სერიაზე, რომელიც 3 ნოემრიდან გრძელდება. მაგრამ არის კიდევ ერთი სერია, რომელსაც ვაკვირდები - ეს მოგებათა სერიაა.

ბოლო სამი სეზონის განმავლობაში "იუნაიტედმა" მხოლოდ ორჯერ შეძლო ზედიზედ 6 მატჩის მოგება. ასეთი სერია 2013 წელს დევიდ მოიესის დროს დაფიქსირდა, რომელიც 2014 წლის 1 იანვარს "ტოტენჰემთან" წაგებით დასრულდა:



პრემიერ ლიგაში ექვსმატჩიანი მოგებათა სერია კი ლუი ვან გაალს პირველ სეზონში ჰქონდა, რომელიც "ასტონ ვილასთან" ფრემ შეწყვიტა:



ამჟამინდელ სერიაში მხოლოდ ოთხი გამარჯვებაა, მაგრამ წინ საშინაო მატჩებია "სანდერლსენსა" და "მიდლსბროსთან" - პოსტფერგიუსონის ეპოქის საუკეთესო მონაკვეთის გამეორება სავსებით შესაძლებელია:



100%-ანი შედეგის შემთხვევაში "ვესტ ჰემთან" თამაში მეშვიდე, რეკორდული იქნება გამარჯვებათა სერიაში. მაგრამ ყველაზე მთავარი ისაა, რომ ამ დროისთვის "იუნაიტედს" ოთხეულში მოხვედრის იმედიც შეიძლება ჰქონდეს.

მანამდე კი გუნდი ისვენებს და შობის აღსანიშნავად ემზადება. შევხვდებით ბოქსინგ დეიზე, როცა "ოლდ ტრაფორდს" ძველი ნაცნობი დევიდ მოიესი ეწვევა.

ბონუსი

არ შეიძლებოდა გვერდი აგვევლო დიდებული მიღებისა და მომდევნო თამაშისთვის უეინ რუნის მხრიდან. მადლობა ტრანსლიაციის რეჟისორს შესანიშნავი გამეერებისთვის:



ავტორი: ალექსანდრ კორენევი