ჩემი სტიატიების მოყვარულებსა და მკითხველებს , ალბათ კარგად ახსოვთ ჩემი სტატია სახელწოდებით
რჩეული თუ მსხვერპლი?. ეს სტატია 5 თვის წინ გამოვაქვეყნე და მაშინ მოიესის წარუმატებლობისა და მოსალოდნელი წარმატების შესახებ ვისაუბრე. გავიდა 5 რთული და ემოციებით დახუნძლული თვე, რომელმაც არც მანჩესტერის ფანებს და არც მანჩესტერის ფეხბურთელებს წარმატება არ მოუტანა.
დღეს სრულიად საფეხბურთო სამყარო ტელეეკრანებთან შეიკრიბა, რათა "მანჩესტერისა" და "ლივერპულის" შეხვედრისთვის ეყურებინა. მანამ, სანამ მატჩის პერიპეტიებს განვიხილავდე, ძალიან მინდა მოკლედ ჩამოვაყალიბო დევიდ მოიესის ფაქტორი ამ მატჩში.
14 მარტს "იუნაიტედის" მთავარმა მწვრთნელმა, დევიდ მოიესმა, ჟურნალისტებთან საუბრისას განაცხადა, რომ "ლივერპული" აღნიშნულ მატჩში აუცილებლად ფავორიტი იქნებოდა. ამ განცხადებაში საპანიკო არაფერი იქნებოდა, თამაში "ოლდ ტრაფორდზე" რომ არ იყოს. "მანჩესტერი" ძალიან ცუდ სეზონს ატარებს, მერსისაიდელები კი პირიქით, ამიტომ ლოგიკურია, რომ ლივერპულელები ფავორიტებად ითვლებოდნენ. თუმცა არსებობს ერთი მნიშვნელოვანი რამ, რასაც მწვრთნელის სიტყვა ჰქვია. ჩვენ ყველას კარგად გვახსოვს, როგორ კომენტარებს აკეთებდა ფერგიუსონი დასაბამიდან უკანასკნელ დღემდე თავისი 27 წლიანი მოღვაწეობის განმავლობაში.
სერ ალექს ფერგიუსონმა სრულიად უსუსური "მანჩესტერი" ჩაიბარა და მიუხედავად ამისა ჟურნალისტებთან მუდამ იმას იმეორებდა, რომ ამ გუნდს ყველაფრის გაკეთება შეეძლო. ჯერ კიდევ მაშინ, როცა "მანჩესტერი" მერსისაიდელებს უამრავი ტიტულით ჩამორჩებოდა, სერ ალექსმა განაცხადა, რომ მისი მთავარი მიზანი სწორედ "ლივერპულის" დამხობა იყო და მან სიტყვა შეასრულა.
9 თვე გავიდა მას შემდეგ, რაც დევიდ მოიესი "მანჩესტერის" მთავარი მწვრთნელი გახდა და ამ დროის განმავლობაში დადებითად დასამახსოვრებელი არაფერი გაუკეთებია. კარგით, გასაგებია, რომ მას დრო სჭირდება რათა თამაშის ხარისხი გააუმჯობესოს, მაგრამ... რა საჭიროა დრო იმისთვის, რომ მწვრთნელმა ელემენტარული მოტივაცია მისცეს ფანებს და ფეხბურთელებს? შთაბეჭდილება მრჩება, რომ დევიდ მოიესს სერიოზული შიში და კომპლექსი აქვს წარუმატებლობის, ამიტომ ის წინასწარ იზღვევს თავს თავისი განცხადებებით.
ჯერ კიდევ სეზონის დასაწყისში შოტლანდიელმა განაცხადა, რომ მისი ფეხბურთელები არ არიან მსოფლიო დონის მოთამაშეები. ამის შემდეგ იყო ყველაზე გასაკვირი კომენტარი, რომელსაც არამც თუ მანჩესტერის, არამედ მესამე დივიზიონის მწვრთნელიც კი არ უნდა აკეთებდეს. ვგულისხმობ მოიესის სიტყვებს: "წარმოდგენა არ მაქვს რა უნდა გავაკეთოთ გამარჯვებისთვის." იბადება კითხვა : თუ მწვრთნელმა არ იცის როგორ მოიგოს, მაშინ ფეხბურთელებმა საიდან უნდა იცოდნენ?
დევიდ მოიესის არაპროფესიონალური მიდგომა უკვე პიკს აღწევს...
ვეით ვოთ?დიახ, სწორედ ეს კითხვა მიჩნებდა შოტლანდიელის ყოველ ცვლილებაზე. მისი მოსვლის დღიდან მიმდინარეობს საუბარი იმის შესახებ, რომ მოიესს არ აქვს უნარი იმისა, რომ სწორად განახორციელოს ცვლილება...
ჩვენ ყველას გვახსოვს მოიესის "გენიალური" ცვლილებები. მაგალითისთვის 16 მარტის შემთხვევაც კმარა... მოდით ყველამ ერთად გავიხსენოთ დღევანდელი მატჩის ცვლილებები და ჩამოვწეროთ მწვრთნელის შეცდომები.
1) "ლივერპულმა" მატჩის პირველი ნახევარი მინიმალური სხვაობით (1:0) მოიგო და შესვენებაზე ასეტი ანგარიშით გავიდა. შესვენების შემდეგ "იუნიატედის" შემადგენლობა უცვლელი იყო, მაგრამ მეორე ნახევრის დაწყებიდან 27 წამში "იუნაიტედმა" საკუთარ კარში მეორე ბურთი მიიღო, რამაც სიტუაცია უფრო მეტად დაამძიმა. აქედან გამომდინარე, ნებისმიერი გონიერი მწვრთნელი მიხვდებოდა, რომ მატჩში გარდატეხის შეტანა იყო საჭირო და ეს მხოლოდ ცვლილებების საშუალებით შეიძლება მოხდეს, რაც მოიესმა მატჩის მიწურულს გააკეთა.
2) დევიდ მოიესმა ცვლილება ძალიან გვიან, 76-ე წუთზე გააკეთა. ცვლილება და თან რა ცვლილება... მარუან ფელაინის ნაცვლად, რომელიც ფიზიკურად ძლიერი და მაღალია, შემოიყვანა ტომ კლევერლი, რომელიც ზუსტად იგივე პოზიციაზე თამაშობს და რომელიც ფელაინზე ორჯერ დაბალი და მოუქნელია. ასევე მოედანი დატოვა ადნან იანუზაიმ და მის ნაცვლად შემოვიდა დენიელ ველბეკი, რომელიც გაუგებრად და დაულაგებლად დარბოდა მოედანზე.
3) ნემანია ვიდიჩის უსაფუძვლო გაგდების შემდეგ "ლივერპულმა" მესამე გოლის გატანაც მოახერხა და ანგარიში 3-ამდე გაზარდა. ვიდიჩი 77-ე წუთზე გააძევა კლატენბურგმა, სუარესმა კი გოლი 84-ე წუთზე გაიტანა... გასაგებია, რომ "იუნიატედს" 0:2 ანგარიშზე დასაკარგი აღარაფერი ჰქონდა და შეტევა უნდა გაეგრძელებინათ, მაგრამ შეტევის გაძლიერება ფელაინის გაყვანით და კლევერლის შემოყვანით, რომ შეუძლებელია ეს ცხადზე უცხადესია, მაგრამ მოდით ამას თავი დავანებოთ... მას შემდეგ რაც ლუის სუარეზმა მესამე გოლი გაუტანა "მანჩესტერს", ცხადი გახდა, რომ მერსისაიდებელი 2009 წლის შემდეგ პირველად წაიღებდნენ "ოლდ ტრაფორდიდან" სამ ქულას, ამიტომ ლოგიკურად მოიესს უნდა შემოეყვანა ან შინჯი კაგავა ან ეშლი იანგი, რომლებიც გუნდს დაეხმარებოდნენ პრესტიჯის გოლის გატანაში.
4) ამის ნაცვლად, მოიესმა მოედნიდან ერთადერთი პლეიმეიკერი, ხუან მატა გაიყვანა და მის ნაცვლად მცველი რიო ფერდინანდი შემოიყვანა... ეს ყველაფერი მატჩის 87-ე წუთზე მოხდა, როცა ყველაფერი გადაწყვეტილი იყო.. ვთვქათ, რომ დევიდ მოიესს არ სურდა მეტი გოლის გაშვება (2 წუთში) და მას სურდა ასე თუ ისე მცირე სხვაობა დაეფიქსირებინა ტაბლოზე, მაშინ 77-ე წუთზე გაგდებული ვიდიჩის ადგილზე 87-ე წუთზე რიო ფერდინანდი რა ლოგიკით, რომელი საფეხბურტო აზროვნებით და რა მსჯელობით შემოიყვანა? ალბათ ამაზე პასუხი თავადაც არ იცის...
5) მატჩის შემდგომ კომენტარში მოიესმა განაცხადა, რომ "იუნაიტედის" წაგება ნაწილობრივ მსაჯების ბრალი იყო.. კი ბატონო, ვეთანხმები, რომ კლატენბურგმა რიგ ეპიზოდებში შეცდომა დაუშვა, მაგრამ დევიდ კლატენბურგი არ აძლევს მითითებებს შენს ფეხბურთელებს და არც კარში დაარტყამს მატ მაგივრად (1-7).
მოკლედ, ერთი თამაშისთვის ზედმეტად ბევრი და პრინციპული შეცდომაა, ალბათ დამეთანხმებით... სტატიის ბოლოს მინდა გამოვაქვეყნო რამოდენიმე ფოტო, რომლითაც მთელი ინტერნეტ სამყარო მანიპულირებს. ამ ფოტოებში არის აღბეჭდილი სწორედ ის მტკივნეული სიმართლე, რომელიც "მანჩესტერის" თავს ტრიალებს.
ფაქტია ჯერ არასდროს, არასდროს ასეთი შეურაცხყოფა არავის მიუყენებია მანჩესტერისათვის...
ყველა ჩავარდნა დროებითია და "იუნიატედი" სულ მალე ფეხზე დადგება, მოიესთან ერთად ან მის გარეშე. ამიტომ ვიქონიოთ მოთმინება და არსოდეს დაგვავიწყდეს, რომ "იუნაიტედი" უკვდავია !
პ.ს : სტატიის სათაური თემატურია და არ ვრცელდება ზოგადი კუთხით.