დღევანდელი დერბის დაწყებამდე, გავიხსენოთ "ენფილდთან" დაკავშირებული კიდევ ერთი მოგონება.ამჯერად ჯეიმს ტუკი წინა წლის ტრიუმფს იხსენებს:

ლივერპულთან დაპირისპირება ჩემთვის ფავორიტია მთლიანი სეზონის განვმალობაში, მაგრამ წინა წლის სექტემბრამდე, ყოველთვის მიჩდებოდა კითხვა, თუ რატომ.ჩვენ არ მოგვიგია "ენფილდზე" 2007 წლის დეკემბრიდან მოყოლებული.შემდეგი ოთხი ვიზიტიდან არც ერთი არ იყო დასამახსოვრებელი, რადგან ყველა მათგანი მომენტების სიმცირით გამოირჩეოდა, თუ არ ჩავთვლით ნემანია ვიდიჩის და დირკ კიუიტის მომენტს, რომელმაც ერთადერთი ჰეთ-რიკი შეასრულა ლივერპულის შემადგენლობაში და ისიც ჩვენთან.ყველაფერი წინა წელს შეიცვალა, როდესაც "იუნაიტედმა" შეძლო გამარჯვების მოპოვება და მოაკეტინა მერსისაიდელებს, რომლებიც ამაყობდნენ ბოლო ოთხი წლის შედეგებით "ენფილდზე".თამაშის დაწყებიდანვე ნათელი იყო, რომ ჯონჯო შელვი შეხვედრას ბოლომდე ვერ ჩაამთავრებდა.ის პირველ ტაიმში ჯონი ევანსს ეუხეშა და წითელი ბარათიც მიიღო.მეორე ტაიმის დაწყებისთანავე სტივენ ჯერარდმა ანგარიში გახსნა და ჩვენც ცოტა დავიძაბეთ.მაგრამ მალევე რაფაელმა ულამაზესი გოლი შეაგდო-მარცხენა კუთხიდან ბურთი კარგად მოჭრა და რეინას შანსი არ დაუტოვა.შემდეგ ვალენსიას შეტევისას მარკ ჰესლიმ პენალტი დანიშნა და რობინმაც ის გოლად აქცია.

საბოლოოდ 1-2 ვიმარჯვეთ.იმ ფაქტმა, რომ "იუნაიტედმა" კარგად ვერ ითამაშა, მოგება უფრო სასიამოვნო გახადა ჩემთვის.