ოქროს ბუცის მოგების მთავარმა კანდიდატმა რობინ ვან პერსიმ, მოახერხა ყველაზე მეტი გოლის გატანა მანჩესტერული კარიერის პირველ სეზონში. United Review-სთან ინტერვიუში მან ისაუბრა კარიერის საუკეთესო სეზონზე, როდესაც საბოლოოდ მოახერხა პრემიერ ლიგის თასის აღმართვა.

რობინ, შენ ჩემპიონი ხარ. ეს ისეთივე სასიამოვნოა როგორც წარმოგედგინა?

ეს უფრო მეტი სიამოვნებაა. მე ამას დიდი ხანი ველოდი. "ფეინოორდშიც" კი მე ახლოს ვიყავი, მაგრამ ვერ გავხდი ჩემპიონი. ახალგაზრდობიდანვე მიჩვეული ვიყავი ტიტულების მოგებას, U12-დან U18-მდე. ჩვენ მოვიგეთ "უეფას თასი" სამი თვის შემდეგ რაც გუნდს შევუერთდი და მაშინ ვფიქრობდი: "ეს მოხდება ყოველ წელს - თასების მოგება ფეხბურთელის ცხოვრების ნაწილია." მაგრამ შემდეგ მივხვდი, რომ ეს ესე მარტივად არ არის. მე დიდი ხანი მომიწია ლოდინი, რომ ჩემპიონი გავმხდარიყავი. ეს შესანიშნავი გრძნობაა. მე თითქოს ღრუბლებში დავფრინავ.

ყველა ეჭვი იმის შესახებ, გააკეთე თუ არა სწორი არჩევანი "იუნაიტედში" გადასვლით გაქრა?

რაიმე ეჭვი რომ მქონოდა არ გადმოვიდოდი. გადმოსვლის დღიდან თითქმის დარწმუნებული ვიყავი, რომ მოვიგებდით თასებს და ეს პირველივე წელს მოხდებოდა. მე ვნახე როგორ ვარჯიშობდნენ ფეხბურთელები, როგორ იქცეოდნენ, როგორ ცხოვრობდნენ, მათი მენტალიტეტი, სამწვრთნელო შტაბისა და მწვრთნელის მუშაობა და მათი მოქმედება... ამ ყველაფრის კომბინაციით ჩვენ მივიღეთ გუნდი, რომელიც ჩემპიონია. ასევე კარგია როცა გყავს ფეხბურთელები, რომლებმაც იციან როგორ მოიგონ. მას შემდეგ რაც "მანჩესტერ სიტი" დამარცხდა "ტოტენჰემთან", მე შევამჩნიე ცვლილება გუნდში. უცებ "ვილასთან" თამაში აღმოჩნდა ფინალი, მოიგებ მატჩს და მოიგებ ჩემპიონატს. მე ფეხბურთელების სახეებში დავინახე როგორი დარწმუნებულები იყვნენ თავიანთ თავში.

შენი აზრით როგორ მოახერხე ასე უცებ ადაპტაციის გავლა "იუნაიტედში"?

ყველა კარგად მეპყრობოდა, ყველას უნდოდა ჩემი დახმარება და ყველა მეუბნებოდა, რომ უნდოდათ წარმატებების გაზიარება ჩემთან. თამაში ფეხბურთელებთან, რომელთაც უნდათ შენი დახმარება და ბედნიერები არიან თუ გაიტან, არის მთავარი ინგრედიენტი. ასევე უნდა ავღნიშნო, რომ ფანებმა თავიდანვე კარგად მიმიღეს. მე მათ დიდი თავდაჯერებულობა შემმატეს. სწორედ ეს იყო იმის მიზეზი, რომ "ოლდ ტრაფორდზე" პირველივე თამაშში გავიტანე გოლი, ჩვენ შესანიშნავი ურთიერთობა გვაქვს. მე მიყვარს "იუნაიტედის" გულშემატკივრები.

დარწმუნებული ხარ რომ ოქროს ბუცს მოიგებ?

ეს კარგი იქნება, მაგრამ მთავარი ჩემთვის მაინც "პრემიერ ლიგის" მოგებაა. იმ გოლების ნახევარი რომ გამეტანა რაც გავიტანე და ტიტული რომ მომეგო მაინც ბედნიერი ვიქნებოდი. ოქროს ბუცი ბონუსი იქნება ჩემთვის. თუმცა ეს არ არის სამართლიანი ჯილდო - მაშინაც კი როდესაც ყველაზე მეტ გოლს იტან სეზონში, ეს გოლები გუნდს ეკუთვნის და ისინი შეიძლება ჩემს მაგივრად სხვას გაეტანა. ჩემი აზრით სამართლიანი იქნება თუ ეს ჯილდო მთლიან გუნდს გადაეცემა.

"იუნაიტედში" გადმოსვლის შემდეგ, როგორც ფეხბურთელი გაძლიერდი?

მე გაუმჯობესებას ვცდილობ ყოველ დღე, ყოველ თვე, ყოველ თამაშში. ეს ჩემი მიზანია. არის ძალიან არასასიამოვნო პერიოდი, როდესაც გოლებს ვერ იტან. ასეთი რამ ამ სეზონშიც მქონდა. თუმცა მაშინაც კუთხურების დროს ბურთს ვიშორებდი ჩვენი საჯარიმოდან, ბურთები გამომქონდა კარის ხაზიდან და გუნდელებს ვატანინებდი. მე არასდროს არ მინერვიულია იმაზე, რომ ვეღარ მოვახერხებდი გოლების გატანას. ეს 10 მატჩიანი სერია, როდესაც გოლის გატანას ვერ ვახერხებდი, მედიისთვის უფრო იყო განხილვის საგანი ვიდრე ჩემთვის.

შენ აღნიშნე შენი დაცვითი ფუნქციები - ბურთის მოგერიება საჯარიმოდან, კარის ხაზიდან ბურთის გამოტანა...

ეს ჩემი სამუშაოს ნაწილია. მე ამის გამო არავინ განმსჯის გარედან, მაგრამ გუნდში სხვაგვარადაა. ეს არის ის, რისი გაკეთებაც საჭიროა გუნდისთვის, ეს ისეთივე მნიშვნელოვანია, როგორც გოლების გატანა. მე მნიშვნელოვანი როლი მაკისრია, როდესაც ეს კუთხურების მოგერიებას, ჯარიმებს და სტანდარტულებს ეხება. მე მომწონს ამის გაკეთება. მომწონს, როდესაც საჯარიმოდან ბურთს გამოვიტან და კონტრშეტევას ვიწყებთ. მე არ ვარ ფეხბურთელი, რომელიც მხოლოდ გოლების გატანაზე ფიქრობს. ფეხბურთში მეტი საქმეა გასაკეთებელი ვიდრე მხოლოდ გოლების გატანა.

შენ უამრავი გოლი გაიტანე "ოლდ ტრაფორდზე", მაგრამ მხოლოდ ერთი დასავლეთ ტრიბუნისკენ (სტრეტფორდ ენდი)...

ვიცი! მაგრამ ვერ ვხვდები რატომ. მე ასევე ცოტა გოლი მაქვს გატანილი მეორე ტაიმში "ოლდ ტრაფორდზე". არ ვიცი რატომ ხდება ესე. მე მინდა ბევრი გოლის გატანა და გპირდებით მეტ გოლს გავიტან "სტრეტფორდ ენდისკენ". მე არ მომწონს ეს სტატისტიკა და დროა შევცვალო ის.

და ბოლოს, შენ უკვე ჩემპიონი ხარ, მაგრამ ჯერ კიდევ არ გჭერია ხელში თასი. როგორ ფიქრობ, როგორი გრძნობა იქნება ეს?

ეს არის გრძნობა რომელზეც ყველა ოცნებობს. "ასტონ ვილასთან" თამაშის შემდეგ უამრავი ფოტო გადავიღეთ სტადიონზე და გასახდელში, მაგრამ ყველაფერს ერთი რამ აკლდა - თასი. ეს სურათი იქნება ჩემს სახლში ჩარჩოში ჩასმული: მე, პრემიერ ლიგის თასით ხელში. მოუთმენლად ველი ამ მომენტს.

წყარო: ManUtd.com