Athletic-ის ჟურნალისტმა ენდი მიტენმა პირველად, ვრცელი ინტერვიუ ჩაწერა ოლე გუნარ სოლსკიაერთან, მას შემდეგ რაც მან "მანჩესტერ იუნაიტედი" დატოვა.

რით ხართ დაკავებული ამჟამად?

ამ ეტაპზე კვირაში 4-ჯერ სამ ახალგაზრდულ გუნდს ვავარჯიშებ. ვეხმარები ბავშვებს, რომლებსაც ეს თამაში უყვართ. ეს ფეხბურთის სრულიად განსხვავებული მხარეა მათ თვალებში ხედავ ბზინვარებას, გისმენენ, უნდათ ისწავლონ. მაგრამ როცა მატჩებს უყურებ სტადიონზე ან ტელევიზორში, მაინც იწყებ ფეხბურთის მონატრებას რომელსაც ოდესღაც თავად განიცდიდი. მას შემდეგ, რაც დავტოვე "იუნაიტედი", მე და ჩემი შვილები გულშემატკივრებად წავედით საფეხბურთო ტურნეში, ვუყურებდით "ნაპოლის", "მილანს", "დორტმუნდს".

ასევე ვმუშაობ უეფასთან, ვუყურებ ჩემპიონთა ლიგის მატჩებს და შემდეგ ვაანალიზებ გუნდების თამაშებს, ვათვალიერებ, რა პრობლემების შექმნას ცდილობს ორივე მხარე ერთმანეთისთვის. რამდენიმე კვირაში მივდივარ აშშ-ში, რათა ვნახო უეინ რუნი და დევიდ ბექჰემი, ვნახო როგორ არიან ისინი და ვუყურო მათი კლუბების რამდენიმე მატჩს.

ისევ მწვრთნელობა გსურთ?

დიახ, მქონდა შემოთავაზებები. სულ ახლახან მივიღეთ ორი წინადადება საუდის არაბეთიდან. ჩემი საუკეთესო მეგობარი, რომელიც ასევე ჩემი აგენტია, განიხილავს მათ. სხვა საქმეა, რომ თუ "მანჩესტერ იუნაიტედს" მართავ, შენ საკუთარ კრიტერიუმებს ადგენ, თუ რომელ კლუბთან ისურვებდი მუშაობას მომავალში.

მე მიყვარს ინგლისი და პრემიერ ლიგა, ჩემპიონატი ძალიან ძლიერად გამოიყურება, მაგრამ არ ვიტყოდი, რომ სამუდამოდ ინგლისთან თავს მიბმულად ვგრძნობ. სავსებით შესაძლებელია, რომ ეს იყოს ახალი გამოწვევა, ახალი კულტურა და ახალი ენის შესწავლა მომიწიოს.

ჩემთვის მნიშვნელოვანია კლუბის დნმ და ვინაობა, რათა იქ ჩემი საუკეთესო თვისებები გამოვავლინო. ჩვენ უნდა დავამთხვიოთ ეს ყველაფერი. ერთხელ უკვე მივიღე არასწორი გადაწყვეტილება, წავედი "კარდიფში", სადაც იდენტურობისა და სტილის შეუსაბამობა იყო.

თითქმის ორი წლის შემდეგ, როგორ აფასებ ახლა შენს მუშაობას "იუნაიტედში"?

დიახ, აშკარად არ გვქონდა საკმარისი ტიტულები. ერთი მომენტი და შეიძლებოდა შეცვალო სიტუაცია და ყველაფერი სხვაგვარად განვითარებულიყო. თასები მნიშვნელოვანია, მაგრამ ასევე მნიშვნელოვანი იყო კარგი სპექტაკლების დადგმის საფუძველი. ჩვენ ვმუშაობდით ამის გაკეთებაზე თანმიმდევრულად დროთა განმავლობაში. საბოლოოდ ყველაფერი ისე არ გამოვიდა, როგორც ველოდით, მაგრამ მენეჯმენტმა დავალებაც დამიდგინა, რომ გულშემატკივრებმა ისევ ღიმილი იგრძნეს და ვფიქრობ, ამ მხრივ რაღაცას მივაღწიეთ. 2021 წლის სექტემბერში ცხრილის ლიდერები ვიყავით, ჩვენთან მოვიდნენ კრიშტიანუ, რაფა ვარანი, ჯეიდონ სანჩო... ამ ფეხბურთელების გაფორმებით გავძლიერდით. ჩვენ უკვე ვსაუბრობდით შემდეგი ნაბიჯის გადადგმაზე ტიტულისთვის ბრძოლაზე. მაგრამ, სამწუხაროდ, უბრალოდ ამ ყველაფერმა არ იმუშავა.

გულშემატკივრებში არსებობს მოსაზრება, რომ რონალდუს შეძენით ვუდვორდმა შეცდომა დაუშვა, რამდენად მართალია ეს?

ეს იყო შემოთავაზება, რომელზეც რთული იყო უარის თქმა. ვგრძნობდი, რომ უნდა მიგვეღო, მაგრამ შეცდომა აღმოჩნდა. როდესაც მან ხელი მოაწერა, ყველაფერი კარგად იყო და "ოლდ ტრაფორდი" ზუზუნებდა, როდესაც რონალდუმ პირველ მატჩში დუბლი შეასრულა. ჩანდა, რომ ის ჯერ კიდევ ერთ-ერთი საუკეთესო ბომბარდირია მსოფლიოში და მაინც ძლიერად აგრძელებს მუშაობას.

შემდეგ სეზონის რთულ ნაწილში შევედით: "მანჩესტერ სიტი", "ლივერპული", "ტოტენჰემი" და "ლესტერი" სტუმრად. შემდეგ "ჩელსის", "არსენალის" და პლუს ჩემპიონთა ლიგის თამაშები. შემდეგ კი ყველაფერი ჩვენს წინააღმდეგ წავიდა. ყველაფერი "ასტონ ვილასთან" საშინაო მარცხითა და პენალტების გაშვებით დაიწყო.

როცა გუნდი გყავს, საჭიროა, რომ ყველა ერთსა და იმავე გვერდზე იყვნენ, მაგრამ როცა ყველაფერი თავისებურად არ მიდიოდა, ზოგიერთმა მოთამაშემ გადაჭარბებული ეგოს განვითარება დაიწყო.
"ტოტენჰემი" დამაჯერებლად დავამარცხეთ, მაგრამ შემდეგ ორი მატჩი წავაგეთ...

იმ შემოდგომაზე 7 მატჩიდან 5 წააგეთ, გეგონათ რომ სამსახურს დაკარგავდით?

არავის არაფერი უთქვამს, მაგრამ მივხვდი, რომ "უოტფორდთან" მატჩის შესვენებაზე ყველაფერი დასრულდა. ჩვენ ახლოს არ ვიყავით გუნდთან, რომელსაც "მანჩესტერ იუნაიტედი" ჰქვია და ფეხბურთელები უბრალოდ დადიოდნენ მოედანზე. შესვენებაზე ვთქვი, რომ ეს ალბათ ბოლო შემთხვევაა, როცა ერთად ვიმუშავებთ და ვთხოვე, სიამაყე გამოეჩინათ. ჩვენ თითქმის მოვახერხეთ სიტუაციის შემობრუნება, მაგრამ შემდეგ ჰარი მაგუაირი გააძევეს.

შემდეგ რა მოხდა?

მეორე დღეს მე მივიღე შეტყობინება ედ ვუდვორდისგან, რომელმაც მომწერა, რომ უნდა შემხვედროდა თავის ოფისში კარინგტონში. როცა კლუბში 18 წელი გაატარე, როგორც აღმავლობა, ისე დაღმასვლა, რთული იყო ასე დატოვება ამ ყველაფრის. ედი ყველანაირად მხარში მედგა კარგ მომენტებში და ამისთვის ყოველთვის მისი მადლობელი ვიქნები.
გავგზავნე ჩემი ოჯახი აეროპორტში, სანამ შეტყობინებას მივიღებდი, ამის შემდეგ კი ჩემს მეუღლეს მივწერე, რომ შესაძლოა მათ წინ ნორვეგიაში აღმოვჩნდე.

ემოციური დღე იყო, ძალიან ემოციური.
არ მეგონა, რომ ასე თუ იქნებოდა - ეს იყო შენი ოჯახის დატოვება. მინდოდა ყველა ფეხბურთელთან დალაპარაკება, დამშვიდობება, მწვრთნელებს და პერსონალს ველაპარაკე და შემდეგ ცარიელ სახლში დავბრუნდი.

გამოსამშვიდობებელი ვიდეო ჩაწერეთ.
ეს იყო თქვენი იდეა?

ნამდვილად არ მინდოდა დამშვიდობება გულშემატკივრებთან, რომლებიც ასე კარგად მეპყრობოდნენ და ასევე ჩემი ოჯახის ნაწილი გახდნენ. ამ ვიდეოს ჩაწერა მაშინ სწორ ნაბიჯად ჩანდა.

გაბრაზებული იყავი? გეგონათ, რომ ფეხბურთელებმა გაგაბრაზეს?

ეს არ იყო გაბრაზება ან სიმწარე, არამედ იმედგაცრუება. მე ვერ შევასრულე ჩემი საოცნებო საქმე ისე, როგორც ველოდი. მწვრთნელის მოვალეობის შემსრულებლად 6 თვე ვიმუშავე და ეს წარმოუდგენელი სიამოვნება იყო. ის გამარჯვება "პსჟ"-სთან რაღაც საოცარი გახლდათ! იყო კიდევ რამდენიმე მომენტი, იგივე გამარჯვებები "სიტიზე" სახლში და სტუმრად. არასოდეს მეგონა, რომ "ოლდ ტრაფორდი" ნამდვილად შეირყეოდა!. არც ისე ადვილია 29 გასვლითი მატჩის ჩატარება ერთი მარცხის გარეშე.

"იუნაიტედში" მუშაობა ტვირთია?

არა, მაგრამ ეს ძალიან რთულია, განსაკუთრებით მწვრთნელებისთვის, რომლებიც ყველა დროის საუკეთესო მწვრთნელის შემდეგ მოდიან. თქვენგან მოლოდინი ისევ იგივეა, მაგრამ დრო შეიცვალა. ეს აღარ არის ის ეპოქა, როცა მე ვთამაშობდი. მაშინ ჩვენი გუნდის ერთადერთი კონკურენტი იყო "არსენალი" და "ჩელსი", მაგრამ ახლა გუნდების უმეტესობას სერიოზული ფული აქვს. მაშინაც კი, თუ ისინი არ არიან ძალიან სერიოზული, მათ აღარ აქვთ საჭიროება გაყიდონ თავიანთი საუკეთესო მოთამაშეები.

უეინ რუნი და კრიშტიანო მაშინ საუკეთესო ახალგაზრდა ფეხბურთელები იყვნენ, ჩვენ უბრალოდ მოვედით და გავიფორმეთ ისინი, ახლა კი "იუნაიტედი" ვერ მოვა და აიყვანს მაგალითად ევან ფერგიუსონს. და როდესაც მე ვიყავი სათავეში, ჩვენ ასევე ვერ შეგვეძლო გვეყიდა ის ფეხბურთელები, რომლებიც გვინდოდა.

მაგალითად?

ერლინგ ჰალანდი ჯერ კიდევ "ზალცბურგში" დებიუტამდე, დეკლან რაისი, რომელიც ჯერ კიდევ არ ღირდა იმდენი, რაც მის სანაცვლოდ ზაფხულში გადაიხადეს. ჩვენ ასევე განვიხილეთ მოისე კაისედო, მაგრამ ვიგრძენით, რომ გვჭირდებოდა ფეხბურთელები, რომლებიც მზად იყვნენ სათამაშოდ ახლა და დაუყოვნებლივ. "ბრაიტონს" ძალიან კარგად შეუძლია ფეხბურთელების ჩამოყვანა უცხოეთიდან და ფეხზე დაყენება ერთ-ორ წელიწადში. "იუნაიტედი" ვერ ახერხებს ამ ფუფუნებას და დიდხანს ელოდება, ამის გამო ბევრი შესანიშნავი ფეხბურთელი დავკარგეთ.

ჩვენ გვინდოდა ჯუდ ბელინგჰემის გადაბირებაც ის "მანჩესტერ იუნაიტედისთვის" იყო შექმნილი!
მაგრამ მან აირჩია "დორტმუნდი" და მე პატივს ვცემ მის გადაწყვეტილებას. ალბათ ჭკვიანურად მოიქცა. მაგრამ მე ასევე პატივს ვცემ აარონ ვან-ბისაკას, დენ ჯეიმსს, ჯეიდონ სანჩოს - ახალგაზრდა ფეხბურთელებს, რომლებიც რისკავდნენ შეუერთდნენ გუნდს, რომელიც ბოლომდე არ იყო მზად, ასე ვთქვათ.

კეინს დავადგით თვალი, როგორც კი ეს შესაძლებელი გახდებოდა, მაგრამ პანდემიამ დიდი პრობლემები დაგვიტოვა რას ფინანსურად აისახა ჩვენზე.

თქვენ თვითონ იყავით ლეგიონერი თავის დროზე ჩამოხვედით უცხოეთიდან და მხოლოდ კვირანახევარი დაგჭირდათ ადაპტაციისთვის.

ყოველთვის ვიცოდი გოლის გატანა და პირველივე დარტყმით გავიტანე. მაგრამ იდეალურ სიტუაციაში აღმოვჩნდი, ენდი კოული დაშავდა, ერიკ კანტონა კი ჩემი მეორე თავდამსხმელი გახდა. მზად ვიქნებოდი და გამოვიყენებდი ჩემს შანსს.
ახლა პრემიერ ლიგა სულ სხვაა, განუზომლად უფრო რთულია.

რალფ რანგნიკი შენს გათავისუფლების შემდეგ მოვიდა და გააკრიტიკა კლუბი, რომელიც მიიღო. ეს იყო შენს მიმართ შეურაცხყოფა?

კლუბი, რომელიც მან 2021 წლის ნოემბერში მიიღო, განსხვავდებოდა 2021 წლის სექტემბრის კლუბისგან. მე ვუთხარი მას, როცა თითოეულ მოთამაშეზე ჩემი აზრი გავუზიარე. ცუდად იყო საქმე, გასახდელი დაიკარგა... ზოგიერთ მოთამაშეს სჯეროდა, რომ მეტი სათამაშო დრო სჭირდებოდა, მოედანზე გაშვება მოითხოვა და სხვას ყურადღებას არ აქცევდა. ჩემთვის ეს უბრალოდ საშინელი მიდგომაა! როდესაც სათადარიგოთა სკამზე ვიჯექი, მაქსიმალურად ვცდილობდი, მწვრთნელისთვის მომესმინა.

ახლა ბევრ მოთამაშეს არ ესმის ეს მიდგომა.
აგენტები და მათი ოჯახის წევრები, საკუთარი ინტერესებიდან გამომდინარე, სხედან ყურში და ეუბნებიან, რა დიდებულები არიან, თუმცა, სინამდვილეში, იქ სიდიადე საერთოდ არ არის. ეს თანამედროვე ფეხბურთის ნამდვილი დაავადებაა.

თუმცა, 2020/21 წლების სეზონის ბოლოს, ჩვენ გვყავდა შესანიშნავი გუნდი. ინგლისის თასის ნახევარფინალამდე და ევროპა ლიგის ფინალამდე გავედით.

ამ გადმოსახედიდან იმ ორ მატჩში რამეს შეცვლიდით?

უნაი ემერის "ვილიარეალის" გარღვევა ძალიან რთული იყო. მას შემდეგ აღარ მიყურებია ეს თამაში.

მაგრამ თქვენ თქვით, რომ "იუნაიტედის" ყველა მატჩს თქვენი ხელმძღვანელობით გადახედეთ...

არა, ამას არა. ასევე მატჩები "ლივერპულთან", "ტოტენჰემთან" და "უოტფორდთან". მე არ განვიხილავ მათ.
დანარჩენში ჩვენ ნამდვილად ღირსეული გუნდი ვიყავით.

ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, არის ის, რომ "ვილიარეალთან" მატჩისთვის სასტარტო შემადგენლობაში ნემანია მატიჩი უნდა შემეყვანა. ეს მისთვის სწორი თამაში იყო!
მაგრამ მე ის რეზერვში დავტოვე, რადგან ვგრძნობდი, რომ სხვები უფრო იმსახურებდნენ სასტარტო ადგილს.

ონლაინში გამუდმებით აკრიტიკებდნენ, რომ იყო გუნდი ტაქტიკური გეგმის გარეშე, უბრალოდ კონტრშეტევებზე მოქმედებდა.
გვიამბეთ თქვენს ფილოსოფიაზე და რა როლი ითამაშეს მასში თქვენს თანაშემწეებმა?

აბსოლუტურად მიყვარს და ვაფასებ კირან მაკკენას და მაიკლ კერიკს. ეს საუკეთესო მწვრთნელები არიან და ამას დაამტკიცებენ!
მაიკ ფელანი ძალიან გამოცდილი იყო და მარტინ პერტი მუშაობდა მთელ მსოფლიოში.
ვიგრძენით, რომ კარგად შეტევისთვის საჭიროა კარგად დაცვა. ჩვენ ყოველთვის გვინდოდა ზეწოლა მოგვეხდინა მეტოქეებზე, თუნდაც "ენფილდზე" ან "ეტიჰადზე", თუნდაც ტრავმების შემთხვევაში. როგორც წესი, ყველაფერი გამოგვივიდა.

მინდოდა სწრაფად წავსულიყავით წინ, მაგრამ ამას დიდი ფიზიკური ძალისხმევა სჭირდება. დიახ, ეს კონტრშეტევის თამაშის მოდელად ჟღერს, მაგრამ როცა ფორმაში ვიყავით, მივდიოდით "ტოტენჰემში", "ბრაიტონში" ან "ევერტონში" და ვაკონტროლებდით თამაშს. ან იგივე მარსელო ბიელსას “ლიდსი”, რომელსაც 6:2 და 5:1 მოვუგეთ.

ჩვენ ყოველთვის არ გვცნობდნენ ჩვენი ორგანიზებული შეტევისა და დაცვითი გამოსვლებით, თუმცა სხვა მწვრთნელები ხშირად გვაქებდნენ ჩვენი ტაქტიკური მიდგომისთვის და ბურთით და მის გარეშე მუშაობისთვის.

შენი ტრანსფერებიდან რომელი მიგაჩნია საუკეთესოდ?

რა თქმა უნდა, ბრუნო ფერნანდეში, რომელიც მოვიდა და მაშინვე აწია გუნდის დონე.
ჰარი მაგუაირი. უბრალოდ სირცხვილია, რომ მასზე ასეთი ზეწოლაა! ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ ძლიერი ბიჭია და იმედია ეს ყველაფერი მხოლოდ მას დაეხმარება და ხასიათს გაუძლიერებს. როცა ჩამოვიდა, ჩვენი დაცვის დონეც აამაღლა და გუნდში განწყობაც გაუმჯობესდა.

ფიქრობთ, რომ ფეხბურთელებმა უბრალოდ არ დაგიჯერეს, როგორც ყოფილმა თანაგუნდელებმა განაცხადეს?

არა, სულაც არა. უბრალოდ, ზოგიერთი მათგანი არ იყო ისეთი კარგი, როგორც ფიქრობდნენ. კიდევ ერთხელ, სახელებს არ დავასახელებ, მაგრამ ძალიან იმედგაცრუებული დავრჩი, როდესაც რამდენიმე მოთამაშემ უარი თქვა კაპიტნის სამკლაურზე. ასევე დიდი იმედგაცრუება იყო, როდესაც ფეხბურთელებმა ვარჯიშზე და თამაშზე უარი თქვეს, რადგან წასვლა გადაწყვიტეს.

ჩემი წასვლის შემდეგ პრესაში გავრცელდა სტატიები იმის შესახებ, თუ როგორ ვეპყრობოდი ზოგიერთ მოთამაშეს და ეს იყო სრული ტყუილი, მათ უმეტესობასთან კარგი და გულწრფელი ურთიერთობა მქონდა.

გრძნობთ თუ არა ერიკ ტენ ჰაგის მიმართ თანაგრძნობას, როდესაც ხედავთ პრობლემებს, რომლებსაც ის აწყდება მოედნის მიღმა?

ვიცი რასაც განიცდის. ეს საოცნებო სამუშაოა, მაგრამ ძალიან რთული. თქვენ უნდა გაუმკლავდეთ ადამიანებს, მათ პრობლემებს, წარსულს - ეს ყველაფერი, რა თქმა უნდა, არ არის კომპიუტერული თამაში. მაგრამ იმ ბიჭების უმეტესობა, რომლებიც ახლა გუნდში არიან, მართლაც შესანიშნავი პროფესიონალები არიან, რომლებიც წარმატების მიღწევას ცდილობენ. ბევრი მათგანისთვის კლუბი პირველ ადგილზეა.

გლეიზერებზე რას ფიქრობ?

ისინი იყვნენ გულწრფელები და გულწრფელები ჩემთან საუბრისას.
მომიწია მოთმინება და გონებრივად ძლიერი ვყოფილიყავი. ჰოდა, ახლა მწვრთნელს უჭერენ მხარს.

რა განცდა გქონდა, როცა მოედანზე გლეიზერების წინააღმდეგ პროტესტის გამოხატული გულშემატკივრების ჯგუფი მოვიდა?

ეს მათი უფლება იყო და მე წავედი მათთან სალაპარაკოდ. დაცვას არ სურდა, რომ ეს გამეკეთებინა, მაგრამ მე დაჟინებით მოვითხოვე. ვფიქრობ, კარგი საუბარი გვქონდა. გულშემატკივრებთან კომუნიკაცია "იუნაიტედის" მთავარი მწვრთნელის მუშაობის ნაწილია. რასაკვირველია, გირჩევენ ირგვლივ დაცვა გყავდეს, მაგრამ მათი თანდასწრებით თავს კომფორტულად ვერ ვიგრძნობდი, ამიტომ მარტო გასვლა ვამჯობინე.

მე ხშირად არ მოვსულვარ აქ მას შემდეგ, რაც შარშან მთელი ჩემი ოჯახი ნორვეგიაში დაბრუნდა, მაგრამ როცა "მანჩესტერში" ვსეირნობ, ხალხი მესალმება. ონლაინში არიან ადამიანები ნეგატიური მიმართვებით ეს მხოლოდ ადვილია, როდესაც სრიალებ ქსელში რაიმე ანონიმური მეტსახელის მიღმა.

სანჩოს ტრანსფერს უჭერდით მხარს?

კი, ნამდვილად მსურდა მისი გაფორმება.
"მანჩესტერ იუნაიტედი" ვერასდროს გააფორმებს ფეხბურთელს, რომლის წინააღმდეგაც მწვრთნელი იქნება. ბევრ კლუბში ეს სხვაგვარადაა. სკაუტებმა დაასახელეს ჯედონი, როგორც ნომერ პირველი არჩევანი მარჯვენა გარემარბის პოზიციაზე და მისი ნიჭის დათვალიერების შემდეგ, მე ვხვდებოდი რატომაც.

სამწუხაროდ, არ იმუშავა მისმა ნიჭმა. როცა მოვიდა ტრავმა აიკიდა უნდა ემკურნალა და პირველი მატჩები გამოტოვა. ის ძალიან ნიჭიერია და მისი საუკეთესო ვერსია ჯერ არ გვინახავს. იმედი მაქვს, ეს ოდესმე მოხდება, მაგრამ პრობლემა ის არის, რომ მას მარცხენა ფლანგზე თამაში ურჩევნია... სადაც მარკუსი თამაშობს.

როგორც ჩანს, გლეიზერების ეპოქაში გარკვეული ციკლი დამყარდა: მოდის ახალი მწვრთნელი, ყველაფერი უკეთესდება, მერე კლებაა და მას ათავისუფლებენ

იმედი ვიქონიოთ, რომ ერიკი წარმატებას მიაღწევს და, თუ ეს ციკლი იარსებებს, დაარღვიოს. ვიღაცამ უნდა გააკეთოს ეს",- აცხადებს დასასრულს სოლსკიაერი


თარგმნა: Svanchester