1986 წლის ნოემბერში, 4 ათწლეულის შემდეგ "ოლდ ტრაფორდზე" მეტ ბასბის გამოჩენიდან, რომლის მიზანიც მიძინებული გიგანტის გაღვიძება იყო, კიდევ ერთმა ახალგაზრდა შოტლანდიელმა ჩაიტანა ჩემოდნები მანჩესტერში, ხელები დაიკაპიწა და ისტორიის გადაწერა დაიწყო.

1968 წლის ევროპის ჩემპიონთა თასზე "იუნაიტედის" ტრიუმფიდან ალექს ფერგიუსონის დანიშვნამდე თვრამეტწლიან პერიოდში ხუთმა სხვადასხვა მწვრთნელმა ჩაიბარა მანჩესტერული კლუბი, თუ არ ჩავთვლით ბასბის დროებით დაბრუნებას. თითქმის 20 წლის განმავლობაში ყველაფერი, რასაც კლუბმა მიაღწია იყო სამი ინგლისის თასი 1977, 1983 და 1985 წლებში. მთავარი მეტოქის, "ლივერპულის" გარდაქმნა ქვეყნის დომინირებად კლუბად, განსაკუთრებულად აღწერდა "იუნაიტედის" წარუმატებლობას ყველაზე სასურველი ტიტულისთვის ბრძოლა: ჩემპიონობა.

რონ ატკინსონის გაძევების შემდეგ დირექტორთა საბჭო ერთხმად შეთანხმდა, მიემართათ მწვრთნელისთვის, რომლის "აბერდინმაც" შოტლანდიაში "სელტიკისა" და "რეინჯერსის" ჰეგემონია დაამხო. მეტიც, ფერგიუსონმა 1983 წელს თასების თასზე საოცარი გამარჯვება მოიპოვა მადრიდის "რეალთან". ეჭვგარეშეა, რომ უკვე იყო გამარჯვებული. "მას შევხვდით და მივხვდით, სინამდვილეში როგორი გაქნილიც იყო, დავინახეთ მისი ქმედებები და ეს ხაზს უსვამდა მთელ მის სიდიადეს", - იხსენებს დირექტორთა საბჭოს თავმჯდომარე მარტინ ედვარდსი.

ფერგიუსონი იმ მომენტში უკვე მიუთითებდა "აბერდინს" კონტრაქტში არსებულ პუნქტზე, რომელიც გულისხმობდა, რომ გუნდის დატოვება შეეძლო იმ შემთხვევაში, თუ "ოლდ ტრაფორდზე" მას სამუშაოდ მიიწვევდნენ და მოგვიანებით აღიარა, რომ მოლაპარაკებები ძალიან ადვილად წარიმართა. "საერთოდ ამ თანამდებობაზე უპირატეს კანდიდატად ვითვლებოდი და ეს მომწონდა", - ყვებოდა სერ ალექსი. მაგრამ მანჩესტერში ჩამოსულმა შოტლანდიელმა აღმოაჩინა, რომ კლუბში კრიზისს დაესადგურებინა და დაიწყო ძიება იმ დიდებისა და რომანტიკისა, რომლებმაც მოხიბლეს ფერგიუსონი.

სკაუტთა და ახალგაზრდული სამუშაო "იუნაიტედში" დაცემის პირას იყო, პირველ გუნდში კი ცუდი ფიზიკური მდგომარეობის პრობლემებმა იჩინა თავი, რის ფონზეც ალკოჰოლის მიღება ნორმად იქცა. აღიარებისას, რომ წინ დიდი გზა ელოდა, ფერგიუსონმა გაასაჯარობა თავისი სამომავლო გეგმები: "მანჩესტერ იუნაიტედის" მასშტაბის კლუბის ხელმძღვანელობა დაუჯერებელი გამოწვევაა. არც ისე მაინტერესებს, რა იყო აქ ჩემამდე. არა, "მანჩესტერ იუნაიტედის" წარსულის დიდი მიღწევებისადმი არავითარ უპატივცემულობას არ ვგრძნობ. უბრალოდ ახლა ერთი მიმართულება გვაქვს და ეს მიმართულება წინ მიდის".

ფერგიუსონის ხელმძღვანელობით "იუნაიტედი" სწორ გზაზე დაბრუნდა. თუმცა, ცოტა ვინმეს თუ შეეძლოს დაენახა, რა ზღაპრულ მწვერვალს მიაღწევდა გუნდი.