მოსაწყენი ფეხბურთი "იუნაიტედის" შესრულებით მეორეხარისხოვანი პრობლემაა. თუნდაც გვარდიოლა გახდეს "ეშმაკების" მწვრთნელი, რომელიც უბრალოდ მიწასთან ასწორებს ინგლისს, პრობლემა მაინც ბევრი დარჩება. გუნდს ხელმძღვანელობს ადამიანი, რომელმაც თავისი კარიერის მანძილზე 25 ტიტული მოიგო. მაშინ რაშია პრობლემა? უზარმაზარი თანხები იხარჯება ტრანსფერებზე, გუნდს წვრთნის მაღალკვალიფიციური მწვრთნელი. მოსალოდნელი შედეგები კი არ არის.
1. სატრანსფერო პოლიტიკა2013 წლის 1 ივლისს ედ ვუდვორდი დაინიშნა "მანჩესტერ იუნაიტედის" აღმასრულებელ დირექტორად. მის კომპეტენციაში შევიდა კლუბის ყველა ასპექტი, მათ შორის სატრანსფერო პოლიტიკაც. სწორად აქედან იწყება კლუბის პრობლემები ფეხბურთელების შეძენა/გაყიდვასთან დაკავშირებით. ვუდვორდმა თავისი პირველი სატრანფსერო ფანჯარა აშკარად ჩააგდო, გაიფორმა რა მხოლოდ "ევერტონის" ნახევარმცველი მარუან ფელაინი, ამასთანავე ზედმეტი 4 მილიონიც გადაიხადა. მაშინდელი მწვრთნელის დევიდ მოიესის მთავარი სამიზნეების ანდერ ერერას, სესკ ფაბრეგასის და ლეიტონ ბეინსის შეძენა ვერ მოახერხა, მიუხედავად იმისა, რომ ამ ფეხბურთელების დამატება საკმაოდ რეალური იყო.
ედ ვუდვროდი საკმაოდ წარმატებულია მარკეტინგში. მისმა საქმიანობამ კლუბს ასობით მილიონის მოგება მოუტანა. სწორედ ედმა მოახერხა "ადიდასთან" იმ დროისთვის რეკორდული 750 მილიონ ფუნტიანი კონტრაქტის გაფორმება. ამ მხრივ ვუდვორდს ვერაფერს დაუწუნებ, თუმცა ტრანსფერები მისი საქმე ნამდვილად არაა.
მისი პირველი განცხადება საკმაოდ სულელური იყო: "
"მანჩესტერ იუნაიტედს" შეუძლია ნებისმიერი ფეხბურთელის გაფრომება, რომელიც მას დასჭირდება." - შეიძლება ამ განცხადებამ ვიღაცის თვალში მისი სტატუსი აამაღლა, მაგრამ რეალურად ეს არაპროფესიონალური და უადგილო განცხადება იყო, რომლემაც მხოლოდ მინუსები მოიტანა. ამ სიტყვების შემდეგ "ეშმაკებისთვის" ფეხბურთელს ფასს ყოველთვის უმატებენ. ასე მოხდა დი მარიას, დეპაის და ფელაინის შემთხვევაშიც.
5 წლის შემდეგაც კი ის უფრო მოყვარულს ჰგავს, ისე ხარჯავს ფულს თითქოს ის ჯორდან ბელფორტი იყოს, ხოლო დანარჩენი კლუბები - ღარიბი საჯარო მოხელეები.
ზაფხულის სატრანსფერო ფანჯარას წარმატებულად ნამდვილად ვერ ჩავთვლით, ერთადერთი ღირებული ტრანსფერი - ფრედია, რომელმაც ნორმალურად ჩაატარა სადებიუტო გამოსვლა "ლესტერთან".
ჩვენ არ გვინახავს არც ცენტრალური მცველი, არც მარჯვენა ვინგერი, არც ფლანგის მცველების ხარისხიანი შემცვლელები (დალოტი ჯერ მხოლოდ 19 წლისაა და ბევრი აქვს დასამტკიცებელი.), არადა იანგისა და ვალენსიას ასაკი ერთად 66 წელია. "ტოტენჰემისა" და "სიტის" შემაგდნელობის, ასევე "ლივერპულისა" და "არსენალის" წარმატებული ტრანსფერების ფონზე, "მანჩესტერის" პერსპექტივები არც ისე დამაიმედებელია.
მოურინიოსთვის ეს რთული სეზონი იქნება. მას მოუწევს შიდა რესურსის გამონახვა, ახალი ტაქტიკის შემუშავება და ფეხბურთელებისთვის ახალი პოზიციების მოძიება.
მარსელ დესაი "იუნაიტედის" ტრანსფერების შესახებ:
"
ისეთი შთაბეჭდილება იქმნება, რომ ჟოზეს არ ჰყავს მისთვის სასურველი შემადგენლობა. ავიღოთ გვარდიოლა, მან ყველა ფეხბურთელი მიიღო, რომელიც სურდა, განსხვავებით მოურინიოსგან.
თუმცა ის მწყობრშია და დარწმუნებული ვარ მანჩესტერი ძველ დიდებას დაიბრუნებს. ეს ადვილი არ იქნება, ყოველ მატჩში მწვრთნელიც და ფეხბურთელებიც კლუბის უაზრმაზარი ისტორიის წნეხის ქვეშ ექცევიან. "
ამ სიტყვებს ალბათ ბევრი შეეწინააღმდეგება, შარშანწინ, როცა გუნდი ჩემპიონთა ლიგაზე ვერ მოხვდა, ვუდვორდმა მოიყვანა რამდენიმე მაღალი კლასის ფეხბურთელი, მხოლოდ იბრაჰიმოვიჩი რად ღირს, რომელიც კლუბმა უფასოდ გაიფორმა. თუმცა იმ სატრანსფერო ფანჯარაზე შეიძლება ედზე მეტად მოურინიოს ეფექტმა იქონია გავლენა. დროა გლეიზერებმა გაიაზრონ, რომ ვუდვორდი ამ საქმისთვის არ გამოდგება.
2. საჭიროა შემადგენლობის განახლების ახალი ტალღა.მეორე პუნქტი პირველიდან გამომდინარეობს. ლუი ვან გაალმა ერთხელ უკვე ჩაატარა წმენდა, მაგრამ ეს არაა საკმარისი. ჰოლანდიელმა გაუშვა უამრავი უსარგებლო ფეხბურთელი გუნდიდან, თუმცა უკანაც უსარგებლო ფეხბურთელები მოიყვანა. მისი ტრანსფერებიდან მხოლოდ ანდერ ერერასა და ანტონი მარსიალის გამორჩევა შეიძლება, დანარჩენმა ფეხბურთელებმა გუნდში მხოლოდ დისბალანსი შემოიტანეს.
ჟოზეს მოსვლის შემდეგ ეს ფეხბურთელები გაიყიდა, თუმცა ჯერ კიდევ დარჩა ვან გაალის "მემკვიდრეობა". დიდად ვერც ჟოზეს სატრანსფერო ფანჯრებს დავარქმევთ წარმატებულს. იგივე ლინდელოფი და მხითარიანი, გაუგებარია სიტუაცია ალექსის სანჩესთან დაკავშირებითაც, მარცხენა ფლანგზე ისედაც ყველაზე ნაკლები პრობლემა ჰქონდა გუნდს, პროფილიანი მარჯვენა ვინგერი კი ჯერ კიდევ არ ჩანს.
გადავხედოთ გუნდის შემადგენლობას:
დაცვა: ვალენსია და იანგი საერთოდ არ არიან მცველები, ამას ემატება მათი ასაკი. ჯონსი და სმოლინგი, რომელთაც ფერდინანდი და ვიდიჩი უნდა შეეცვალათ, უფრო ხშირად ლაზარეთში არიან, ვიდრე მოედანზე. შოუ და დარმიანი არ არიან ამ კლუბის დონის (შოუს კიდევ აქვს შანსი განვითარების) და ლინდელოფი, რომელიც ჯერ ვერ გაიხსნა თუმცა პოტენციალი ნამდვილად აქვს. ბაიისთან შენიშვნები ყველაზე ნაკლებად გვაქვს.
ნახევარდაცვა: პოგბა, ერერა, ფრედი, პერეირა, არც ისე ახალგაზრდა მატიჩი და ფელაინი, აქ ყველაფერი რიგზეა.
შეტევა: აქ მარჯვენა ფლანგი ყველაზე პრობლემურია, ბევრმა ცადა ამ პოზიციაზე თამაში, თუმცა კარგი არაფერი გამოვიდა აქედან. ყველაზე კარგად მატა გამოიყურება, ოღონდ ვალესიასთან ერთად და არა დარმიანთან. ლუკაკუმ კარგად ჩაატარა სეზონი და მსოფლიო ჩემპიონატი. რეშფორდს ტყუილად არ მიუღია 10 ნომერი. ლინგარდს შეუძლია დაიკავოს როგორც ფლანგზე ადგილი, ასევე დადგეს თავდამსხმელის უკან, მშვენიერი გაძლიერება სკამიდან. მარსიალთან საქმე რთულადაა. სანჩესი აქტიურია, თუმცა მოურინიოს სისტემაში ჯერ კიდევ ვერ ჩაჯდა.
3. ახალგაზრდული სისტემაფერგიუსონს ყოველთვის ოქროს ახალგაზრდობა ჰყავდა. "კლას 92"-ის ყველა წარმომადგენელი ვარსკვლავი იყო, ახლა კი ლეგენდაა. ასე გრძელდებოდა დიდი ხნის მანძილზე, მაგრამ ყველაფერი შეიცვალა.
დღეს "სიტის" აკადემია ითვლება საუკეთესოდ არამარტო ინგლისში, არამედ ევროპაშიც. ეს არაა გასაკვირი მათ თითქმის 200 მილიონი დახარჯეს ამისთვის.
ინგლისის ახალგაზრდული ნაკრების შემადგენლობაში, რომელმაც მსოფლიო ჩემპიონატი მოიგო, მხოლოდ ერთი მანჩესტერელია, "იუნაიტედის" ყოფილი ფეხბურთელებს კი თავიანთი შვილები კონკურენტი გუნდების სკოლებში შეჰყავთ.
ჟურნალისტი ენდი მიტენი:
"
საფეხბურთო კლუბ "მანჩესტერ იუნაიტედს" ახალგაზრდა თაობასთან ძალიან ძველმოდური მიდგომა აქვს. აკადემიაში ჩაციკლულები არიან საფეხბურთო თეორიაზე, რაც ძალიან მალე ბეზრდებათ ახალგაზრდებს. ამის გამო ხშირად ტოვებენ სკოლას და მიდიან სხვა თანამედროვე სტანდარტების კლუბებში. "ევერტონსაც" კი უამრავი სკაუტი ჰყავს კარინგტონზე, თუმცა მე არ მინახავს რომ "იუნაიტედის" სკაუტები ასე მუშაობდნენ ლივერპულში.
კლუბმა სასწრაფოდ უნდა შეცვალოს აკადემიის სტრუქტურა, თუმცა არ ვარ დარწმუნებული, რომ ეს ჟოზეს დიდად აღელვებდეს."
4 პიროვნების კულტიუკვე 5 წელი გავიდა ფერგიუსონის წასვლის შემდეგ, თუმცა გულშემატკივრები დღემდე იხსენებენ, თუ რა კარგად თამაშობდა მაშინ კლუბი. არ ღირს ოქროს ხანის დავიწყება, მაგრამ დროა წინ წავიდეთ.
მოიესმა უბრალოდ ვერ გაუძლო ამ ზეწოლას, ასევე ვუდვორდიც დაემხარა წარუმატებელ სეზონში. შემდეგ იყო ფილოსოფოსი, ინგლისის თასი კი მოიგო, მაგრამ თამაში უსახური იყო, ტრანსფერები - საშინელი და ვერც ჩემპიონთა ლიგაზე გაიყვანა გუნდი.
მოიესსაც და ვან გაალსაც მუდმივად სერ ალექსს ადარებდნენ, რაც კიდევ უფრო მეტ წნეხში აქცევდა მწვრთნელებს. ჟოზესთან საქმე სხვაგვარადაა, ყველამ იცის მისი თამაშის სტილის შესახებ. რაც უფრო მალე შეიგნებენ გულშემატკივრები, რომ ახალი მწვრთნელების საფეხბურთო ტიტანთან შედარებით საქმე უარესდება, მით უკეთესია გუნდისთვის.
5. პრემიერლიგის გუნდების დონე ყოველ წელს თანაბრდებაამჟამად ინგლისში 20-დან 8 გუნდი პლანეტის უმდიდრეს კლუბებს შორისაა. ამას ემატება სატელევიზიო უფლებები. პრემიერლიგის ბოლო ადგილოსანი გუნდი 117 მილიონს იღებს. საოცარი თანხებია.
დღევანდელ დღეს პრემიერლიგის ნებისმიერ გუნდს თავისუფლად შეუძლია 20-30 მილიონის გადახდა ფეხბურთელში. ეს უზარმაზარი თანხაა, თუ შევადარებთ რამდენს ხარჯავენ ესპანეთისა და გერმანიის საშუალო დონის გუნდები ტრანსფერებზე.
6 კლუბი, რომელმაც ყველაზე მეტი დახარჯა ამ ზაფხულს:
"ლივერპული" – 164 მილიონი
"ფულჰემი" – 105 მილიონი
"ჩელსი" – 90 მილიონი
"ვესტ-ჰემი" – 88 მილიონი
"არსენალი" – 66 მილიონი
"ევერტონი" – 66 მილიონი
თუმცა ფული ყველაფერს არ წყვეტს ფეხბურთში, ძვირადღირებული ფეხბურთელების მოყვანა მნიშვნელოვანია, მაგრამ შემდეგ ბალანსის პოვნა გუნდში მწვრთნელის მოვალეობაა.
წყარო:
sports.ru