მანჩესტერულ დერბიში 2001 წელს ჰაალანდმა იგივე ტრავმა მიიღო, რაც კინმა.

ფერგიუსონის ბიჭებისათვის 1997/98 წლის სეზონი ცუდად დასრულდა, რადგან არსენალმა გააკეთა დუბლი, ანუ მოიგო ის, რაც წითლებმა დაპირდეს თავის გულშემატკივრებს 1996 წელს.

მათი ერთადერთი დამამშვიდებელი იმ სეზონში, მხოლოდ ინგლისის სუპერთასი გახლდათ. დიახ, ის არც თუ ისე დიდი ტიტულია, მაგრამ არაფერს ნამდვილად ჯობდა. ამ თასზე იუნაიტედს დაუპირისპირდა ჩელსი. ძირითად და დამატებით დროში გამარჯვებული არ გამოვლინდა, და წითლებმა გაიმარჯვეს მხოლოდ პენლების სერიაში 4-2.





ფერგიმ განახორციელა კიდევ ორი ახალი ტრანსფერი, იმისათვის რომ მათი პრეტენზია ჩემპიონობაზე რეალობათ ქცეულიყო. ტოტემჰემიდან მოვიდა ტედი შერინგემი, ბლექბერნიდან კი ჰენინგ ბერგი. პირველ მატჩში კინის დაბრუნების შემდეგ, იუნაიტედმა იტალიური იუვანტუსი დაამარცხა. ეს დაუვიწყარი შეხვედრა იყო. 1998 წლის პირველ ოკტომბერს ეს ორი გუნდი ერთმანეთს ოლდ ტრაფორდზე შეხვდნენ ჩემპიონთა ლიგის ჯგუფურ ეტაპზე, სადაც წითლებმა იტალიელები 3:2 დაამარცხეს.

ამ შედეგით, იუნაიტედმა პირველად მოუგო იტალიურ გუნდს 18 წლის შემდეგ და უარყო ის აზრი, რომ გუნდი ვერასდროს ვერ შეძლებდა ევროპაზე წარმატების მიღწევას, თუ მათ იტალიური გუნდი დაედარებოდათ. თვით ფერგიუსონიც შეაშინა ამ აზრმა:"მე გამოსასვლელში ვიდექი და იუვენტუსის ფეხბურთელები ჩემებთან შედარებით გიგანტებათ გამოიყურებოდნენ".

მაგრამ ფერგის ბიჭებმა ეს შიში გაანიავეს 1997 წელს. კინის გარეშე, გუნდმა უკვე მე-20 წამზე გაუშვა გოლი ალესანდრო დელ პიეროს დარტყმის შემდეგ. ფერგიუსონმა სქოულზი სათადარიგოზე დასვა და მის ნაცვლად რონნი იონსენი გამოუშვა იმის იმედათ, რომ იგი და ბატი შეძლებდნენ ზინედინ ზიდანის შეჩერებას.



სქოულზმა მიიღო შანსი, როდესაც ბატი მოედნიდან გაიყვანეს ტვინის შერყევით. ტედი შერინგემა ანგარიში თაური დარტყმით გაათანაბრა. ამის შემდეგ წარმატება თან დასდევდა იუნაიტედს-მოედნიდან გააძევეს დიდიე დეშამი. რაიან გიგზმა დაიყვანა ანგარიში 3:1-დე, ლამაზი დარტყმის შემდეგ ბურთი კარის ბადეში გაეხვია, რომელსაც პანჯელო პერუცი იცავდა. იმის მიუხედავად, რომ ზიდანის მიერ გატანილი სტანდარტულის შემდეგ თამაშში ისევ დაბრუნდა ინტრიგა, იუნაიტედმა მაინც შეძლო იტალიელების დამარცხება. ფერგიუსონის ხუთეულმა კი, კარგად გაუძლო ამ მატჩს. შეხვედრის შემდეგ, ფერგიუსონი ახალგაზრდა ფეხბურთელების ქების მეტს არაფერს არ აკეთებდა. მან ასევე აღიარა, რომ დიდად არ ჯავრობდა კანტონას წასვლას, რადგან გუნდში ყავდა მისი შემცვლელი სქოულზის სახით.

ფერგიუსონი ამბობდა:"მე ვამაყობ იმით, თუ როგორ გაუმკლავდნენ ისინი მსოფლიო დონის გუნდს-და, როგორც იქნა დაარღვიეს ის წარუმატებელი სერია, რაც თან დაზდევდა გუნდს იტალიელებთან. ამის გამო ეს გამარჯვება უფრო სასიამოვნოა. ეს ბიჭები უფრო და უფრო კარგად ითამაშებენ-ამის პირობას გაძლევთ. საუკეთესო მატჩები ჯერ კიდევ წინ გელით."

როდესაც ვკითხე კანტონას, თუ რას ფიქრობდა იგი სქოულზზე, როგორც ფეხბურთელზე და ადამიანზე, მისმა პასუხმა გამაოცა. ერიკი, რომელიც ყველაში ხედავდა ტყუილს და უნდობლობას თქვა:"პოლი-კარგი ადამიანია, ნამდვილი ადამიანი. იგი ისეთი პლასტმასის არარი, როგორებსაც ხშირად ვხვდებით ხოლმე. რასაც ხედავ-იმას ღებულობ. იგი ერთგულია, უყვარს ცხოვრება და საკუთარი ოჯახი. პოლი მე მგავს იმაში, რომ არ უყვარს მუქთახორები. მომწონს მისი ირგვლივმყოფი ხალხი და მისი ფილოსოფია. რაც შეეხება მას, როგორც ფეხბურთელს... რა გითხრათ, მე ბევრ დიდ ფეხბურთელთან მომიწია თამაში, მაგრამ პოლ სქოულზი ყველასაგან გამორჩეულია. როდესაც პოლი პირველად ვნახე, ახალგაზრდა იყო, მაგრამ ისეთი ახალგაზრდა, რომელის მიისწრაფოდა ახლისაკენ. მას ჰქონდა ის ძლიერი სურვილი, როგორიც საჭიროა იმისათვის რომ რაიმეს მიაღწიო. იგი დაუზოგავად შრომობდა. ძალიან მიხარია, რომ მასთან ერთად მომიწია თამაში მანჩესტერ იუნაიტედში. მე პოლ სქოულზს ერთ-ერთ საუკეთესო ფეხბურთელად მივიჩნევ საფეხბურთო ისტორიაში".

მაგრამ, ამდენისმეტყველი სეზონი იუნაიტედისათვის კოშმარულად დასრულდა. სეზონის ბოლოს ალექს ფერგიუსონი მიხვდა, რომ მას გამოუჩნდა ახალი, სერიოზული კონკურენტი, რომლის წინააღმდეგ მას მოუწევს ბრძოლა. დიახ, ეს იყო არსენ ვენგერი, რომელმაც ტრიუმფალურად დაასრულა საკუთარი პირველი სეზონი არსენალში.


იგი დღესაც უწევს კონკურენციას სერ ალექს ფერგიუსონს, იმისათვის რომ გახადოს საკუთარი გუნდი ერთ-ერთ წარმატებულად პრემიერლიგაში. თავის პირველ სეზონში არსენმა გაიმეორა მანჩესტერის რეკორდი, როდესაც გახდა ჩემპიონი და მოიგო ინგლისის თასი. არსენალმა გადაუსწრო იუნაიტედს ერთი ქულით. მარტის დასაწყისში ლონდონელები 11 ქულით ჩამორჩებოდნენ წითლებს, მაგრამ გუნდმა შეძლო მობილიზება და დარჩენილ მატჩებში გაიმარჯვა, რის ხარჯზეც გუნდი ინგლისის ჩემპიონი გახდა. მაგრამ არც ფერგიუსონისათვის დასრულებულა ის სეზონი ფუჭად. 10 იანვარს 1998 წელს სტემფორდ ბრიჯზე მისმა ბიჭებმა ინგლისის თასის მესამე რაუნდში გამოაგდო ლონდონის ჩელში. წითლებმა მოწინააღმდეგე გაანადგურებს ანგარიშით 5:3. სამწუხაროდ, ამ არაჩვეულებრივი გამარჯვების შემდეგ იუნაიტედი მაინც გამოეთიშა ამ ტურნირს. ამის გარდა ისინი გამოვარდნენ ჩემპიონთა ლიგის მეოთხედფინალიდან.

მაგრამ ამით იუნაიტედის წამება არ დასრულებულა:იუნაიტედს კიდევ ერთი წელი რჩებოდა იქამდე, სანამ საბოლოოდ გადალახავდა ამ ტანჯვას, რომელიც გუნდს 1968 წლიდან მოსდვდა და ხელს უშლიდა აღორძინებისათვის ევროპაში. გავლილი წამების შემდეგ, 1998 წელს სერ ალექს ფერგიუსონი წარმატების გზაზე იდგა. ამ სეზონიდან იწყება მანჩესტერ იუნაიტედის წარმატება და აქედან იწყება მისი ტრიუმფალური გამარჯვება ინგლისში და მთლიანად ევროპაში.