"2011 წლის ბოლოს მე მაიამიში ვისვენებდი, როდესაც ზორან ტოშიჩმა დამირეკა. მითხრა, რომ ჩემდამი ინტერესი ჰქონდა ერთ კარგ კლუბს. – აცხადებს მამაევი Sports.ru–ს დახმარებით. – ზორანმა იკითხა: "შეგიძლია იმათ გადასცე ტელეფონი, ვისი უფლებამოსილებითაც უნდა გაიმართოს მოლაპარაკება?" ამასთან ერთად, მან არ მითხრა თუ რომელ კლუბზე იყო საუბარი."
"მე მას ჩემი დის ნომერი მივეცი, რომელიც ფლობს რამოდენიმე უცხოურ ენას. მას დაურეკეს და სთხოვეს მოსკოვში შეხვედრა, სადაც მამაჩემი წავიდა. და მხოლოდ იქ გაირკვა, რომ საქმე "მანჩესტერ იუნაიტედზე" მიდიოდა. მე იქვე გადავიტანე, რბილი შოკი. ეგრევე გავიფიქრე, რომ ასეთ კლუბში თამაშს, ნებისმიერი ფეხბურთელი იოცნებებდა."
"ჩენი გენერალური დირექტორის რომან ბაბაევის ზარის შემდეგ, მან მთხოვა კლუბის ოფისში მივსულიყავი, მოსკოვში დაბრუნების შემდეგ. და მივხვდი, რომ მოლაპარაკებები უკვე დაწყებული იყო."
"როგორც გავიგე, სანამ მოლაპარაკებებს გამართავდნენ კლუბები, მე რამოდენიმეჯერ მაკვირდებოდნენ. ზორანთან კონსულტაციისთვის, პირადად ფერგიუსონმა დაურეკა და ყველაფერი ისე მიდიოდა, როგორც წესი იყო: საახალწლო დღესასწაულის შემდეგ, ინგლისის წარმომადგენლები ამბობდნენ, რომ კლუბები უკვე 80 პროცენტით შეთანხმდნენ ტრანსფერზე. დარჩა მხოლოდ ინგლისური სამუშაო ვიზის მიღება. ჩემი ნაკრებში დროის უქონლობა გახდა პრობლემა, მაგრამ ისინი დამპირდნენ, რომ ამას ფერგიუსონთან ერთად გადაწყვეტდნენ. მაგრამ, როგორც ჩანს, არ გამოვიდა – აქ, კამპოაორში, იმავე ასამბლეის დროს, ერთი წლის წინ მითხრეს, რომ ტრანსფერი გარდაუალი გამოდგა."