თუ რაიანს "სუონსი" ამ კვირაში შესთავაზებს სამუშაოს, სავარაუდოდ მას პირველი მატჩი "ლიბერთი სტედიუმზე" "ლივერპულის" წინააღმდეგ ექნება.



წარმოიდგინეთ, "იუნაიტედის" ყველაზე ტიტულოვანი ფეხბურთელი თავის პირველ მატჩს მართავს "ლივერპულის" წინააღმდეგ. გუნდის, რომელსაც ის "მანჩესტერის" რიგებში მუდამ ებრძოდა. როდესაც გიგზმა თავის დაბადების დღეზე, 1987 წლის 29 ნოემბერს "იუნაიტედთან" მოაწერა კონტრაქტს ხელი, "ლივერპული" ტურნირის სათავეში იდგა. იმ წელს მერსისაიდელებმა 17–ე ჩემპიონობა მოიპოვეს, ხოლო ყველაზე ახლო მდევარს 8 ქულით გაასწრეს.

საფეხბურთო მწვრთნელის კარიერა იშვიათია რომ იდეალურად დაიწყოს. რა თქმა უნდა გამონაკლისია როცა კარგ წინასასეზონო მომზადებას გადიხარ, კარგად დაკომპლექტებული შემადგენლობა გყავს და რაც მთავარია მხარს გიჭერს გულშემატკივარი, რომელიც მზად არის რომ დაელოდოს შენს წარმატებას. "სუონსიში" სახარბიელო სიტუაცია ნამდვილად არ არის.

ეს არ იქნება ისეთი კრიზისი, რომელშიც აღმოჩნდა სერ ალექს ფერგიუსონი, როდესაც მან 1974 წელს "სტერლინგშირი" ჩაიბარა. მაშინ 32 წლის უკვე ყოფილ ფეხბურთელს გაცილებით რთული სიტუაცია დახვდა. გუნდი რომელიც მან ჩაიბარა მხოლოდ 9 ფეხბურთელისგან შედგებოდა, ამასთან გაგეცინებათ და გუნდში მეკარეც არ იყო. მაშინ განსხვავებული დრო იყო. დღეს ფეხბურთელებს აქვთ ძალიან დიდი ფინანსური შემოსავლები და ამისთვის აუცილებელი ნამდვილად არაა იყო მწვრთნელი. ისინი ვინც კარიერას ასრულებენ, ფინანსები მათთვის პრობლემას არ წარმოადგენს.

შეკითხვა შემდეგშია, თუ გიგზი ამ შაბათს ან უახლოეს დროში არ ჩაიბარებს რომელიმე გუნდს, ნამდვილად კი აპირებს პრემიერ ლიგის ყველაზე წარმატებული ფეხბურთელი საკუთარი მომავლის მწვრთნელობასთან დაკავშირებას ? თუ ეს ასეა რომელი სტრატეგია აქვს უელსელს არჩეული იმისთვის, რომ მან მიაღწიოს მთავარს, "ოლდ ტრაფორდზე" მთავარი მწვრთნელის რანგში დაბრუნებას ? ის დღეები როცა ფერგიუსონს ჰქონდა საშუალება გამოცდილების მიღებისთვის წარსულს ჩაბარდა. დღეს ყოველი დიდი სახელი მიისწრაფვის იმისათვის, რომ ტოპ მწვრთნელების ეშელონში დაიმკვიდროს ადგილი. ამასთან ერთ გუნდში საშუალოდ 2–3 წლიანი მუშაობით და შემდეგ სხვა გუნდში გადასვლით.



ყველაზე ახლო მაგალითი, როცა მოთამაშე ფეხბურთელმა სწრაფად დაიმკვიდრა ადგილი უმაღლესი მწვრთნელების ლიგაში რონალდ კუმანია. მას, როგორც გიგზს საფეხბურთო მოედანზე ბევრი რამ აქვს დატოვებული. დღეს ის გიგზის მსგავსად მიისწრაფვის მთავარი მიზნის ასრულებისთვის, "ბარსელონას" გაწვრთნისთვის.

მაგრამ კუმანი დიდად უსწრებს გიგზს. "ევერტონი" ჰოლანდიელისთვის უკვე მე–9 გუნდია. მან ეს გადაწყვეტილება იმიტომ მიიღო, რომ ტიტულის მოპოვების შანსი ამ გუნდში ბევრად მეტია ვიდრე "საუთჰემპტონში". კუმანი თვლის რომ მას კიდევ ერთი ტრიუმფი სჭირდება, რათა "ბარსელონას" გაწვრთნისთვის რბოლაში კიდევ უფრო წინ გაიჭრას. მის აქტივში 3 ჰოლანდიის ჩემპიონობაა და ერთიც სამეფო თასი, რომელიც მან "ვალენსიასთან" ერთად მოიგო.



სავარაუდოდ კუმანი "ევერტონში" რამდენიმე წელი გაჩერდება და შემდეგ უფრო პრესტიჟულ არენაზე გადაინაცვლებს. მოურინიო, გვარდიოლა და ანჩელოტი VIP ზონაში იმყოფებიან, მაგრამ კონტე, კლოპი, ემერი, სიმეონე, პოჩეტინო, რანიერი მათგან არც თუ ისე შორს არიან.

თუ თქვენ მწვრთნელების ამ სიაში მოყვებით, ჩათვალეთ რომ თქვენ უკვე ბევრს მიაღწიეთ. გიგზი შესაძლოა ოცნებობს და ფიქრობს რომ "ოლდ ტრაფორდზე" მისი დრო ისეთივე ხანგრძლივი იქნება, როგორც შოტლანდიელის. მაგრამ ძნელად დასაჯერებელია რომ დიდი კლუბები ასეთი ისტორიის განმეორებისთვის მზად არიან. დღეს მათ სჭირდებათ მაღალი კლასის მწვრთნელი, ბრენდი.



გვარდიოლას სავიზიტო ბარათი ბურთის ფლობა და პრესინგია. ანჩელოტისთვის მენეჯმენტი, დაფუძნებული კონსესუსზე, რომელიც თითქოს ნებისმიერი კრიზისული სიტუაციის ბალზამია სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით. მოურინიოსთვის გამარჯვება ნებისმიერ ფასად, მაგრამ ეს ტრენდი დღეს უკვე ძალზედ გავრცელებულია.

როგორი იქნება გიგზის სტილი ? ის იწყებს კარიერის ფერგიუსონთან მიღებული გამოცდილებით, მაგრამ ალბათ იმ გააზრებით რომ მეორე ფერგიუსონი აღარ იქნება. მოესის და ვან გაალის მაგალითზე მან კარგად დაინახა თუ როგორ შეიძლება გაგექცეს მართვის სადავეები ხელიდან და ამოწურო კლუბის ხემლძღვანელობის ნდობა. თანამედროვეობის მთავარი "მონსტრები" გვთავაზობენ რაღაც ახალს, ექსკლუზიურს, თავისებურს. ამასთან მათ აქვთ ნიჭი, რომ დაარწმუნონ გუნდის ხელმძღვანელები თავიანთ ხედვებსა და კომპეტენტურობაში.

"სუონსი" იყო კარგი ტრამპლინი ისეთი მწვრთნელებისთვის, როგორებიც ბრენდან როჯერსი და რობერტო მარტინესი იყვნენ. შემდეგ ეს ორი მერსისაიდულ გუნდებში გამოდიოდნენ, მაგრამ მწვრთნელების ელიტაში მათ ადგილი ვერ დაიმკვიდრეს.

გიგზისთვის ეს არის გამოწვევა, რომელიც დაეხმარება მას მიუახლოვდეს თავის საოცნებო "ოცნების თეატრს".

რომ აღმოჩნდეს იქ სადაც მას სურს, გიგზს სჭირდება ცოტაოდენი გამართლებაც. თუ ის გაწვრთნის "სუონსის", ის მიხვდება რომ ეს ის გზაა, რომელიც მას ასე ძალიან სჭირდება. მას კარგი მონაცემები აქვს, მაგრამ მხოლოდ ძალიან ძლიერები აღწევენ საფეხბურთო მენეჯმენტის მწვერვალს.


წყარო:Telegraph