ბოლო დროს გავრცელდა ბევრი ჭორი ფეხბურთელების უკმაყოფილების თაობაზე ვან გალის მიმართ: ასაკოვანი ფეხბურთელები პრეტენზიას გამოთქვამენ ტაქტიკაზე, ვარჯიშებსა და რეჟიმზე, რომელსაც დაუნდობელი მწვრთნელი მართავს. ბოლომდე ვერ ენდობი ამ სიტყვებს, რა თქმა უნდა, მაგრამ ძალიან ნაცნობად ჟღერს ეს ყველაფერი, თუ დავუბრუნდებით კარლუშ კეირუშის დროს, როდესაც იგი ფერგის მარჯვენა ხელი იყო.

ყველაფერი 2000 წელს დაიწყო. ტრებლის შემდეგ 1999-ში, ''იუნაიტედი'' ზედიზედ მესამეჯერ აპირებდა პრემიერ ლიგის მოგებას და 18 ქულით უსწრებდა მეორე ადგილოსან ''არსენალს'', რომელმაც 97 გოლი გაიტანა 38 მატჩში. ევროპაში, მიუხედავად იმისა, რომ გუნდმა ვერ გაიმეორა გასული წლის წარმატება, რადგან ''რეალთან'' დამარცხდა, რომელიც ბოლოს ჩემპიონი გახდა, არაფერი იყო სამარცხვინო: ''იუნაიტედი'' არავითარ შემთხვევაში არ იყო დაჩაგრული ყველა ასპექტში, პირიქით, გუნდს შანსიც ჰქონდა გამარჯვება მოეპოვებინა, თუმცა ფორტუნა მათ მხარეს არ იყო. ფეხბურთელებმა ყველაფერი გააკეთეს, რაც შეეძლოთ, მაგრამ არ გაუმართლათ. გუნდმა ღირსება შეინარჩუნა.

მაგრამ ფერგის სხვა იდეებიც ჰქონდა. მან იცოდა, რომ მოწინააღმდეგე ზედმეტად დახვეწილი ტაქტიკით თამაშობდა, რომელიც საშუალებას არ მისცემდა ''იუნაიტედს'', გაერღვია დაცვა და გაეკეთებია ქამბექი, რომელსაც გუნდი ხშირად ასრულებდა პრემიერ ლიგაში. სერ ალექსმა იცოდა, რომ არცერთ წვრილმანზე არ შეიძლებოდა ხელის ჩაქნევა და ბურთის ფლობის დონე ასამაღლებელი იყო. მოკლედ რომ ვთქვათ, იმის ნაცვლად, რომ გქონდეს 10 მომენტი და მოწინააღმდეგეს 5, სჯობს, გქონდეს 5 და მოწინააღმდეგეს- არცერთი.

ასე შექმნა გუნდმა კონტინენტალური ბურთის ფლობის სტილი. 2001 წელს ფერგიმ გუნდში ხუან სებასტიან ვერონი და რუდ ვან ნისტელროი მიიწვია, რათა მოეხდინა გადასვლა მაღალი ინტენსიური თამაშიდან მეტად მეთოდურ სტილზე და შეცვალა ტაქტიკა 4-4-2-დან 4-5-1-ზე. მოედნის ცენტრში ვერონს კომპანიას როი კინი უწევდა, პოლ სქოულზმა კი მაღლა აიწია, ახლოს შეტევასთან ერთადერთი თავდამსხმელის- ვან ნისტელროის დასახმარებლად. ფეხბურთი, რომლის საძირკველი ბურთის ფლობაა, არ მოსწონდათ გულშემატკივრებს, რომლებიც მუდმივად სკანდირებდნენ "4-4-2, 4-4-2", რითაც ითხოვდნენ ფერგისგან ტაქტიკის დაბრუნებას, რომელმაც გუნდს წარმატება მოუტანა.

რა თქმა უნდა, ფეხბურთელები ახალ წყობაში ძალიან უხერხულად გამოიყურებოდნენ. გუნდის თამაში შორს იყო დადებითისგან. ჯერ კიდევ ახალ წლამდე გუნდმა მოახერხა 10 თამაშში წაგება, სეზონის ბოლოს დაიკავა მესამე ადგილი და უპრობლემოდ იქნა გამოგდებული ''ბაიერნის'' მიერ ჩემპიონთა ლიგის მეოთხედფინალიდან. ფეხბურთელებისთვის, რომლებიც მიჩვეულები იყვნენ ძველ ტაქტიკას, რთული იყო სტილის შეცვლა და ახალ სისტემაზე დამორჩილება.

უკან რომ გავიხედოთ, გასაგები ხდება, რომ ახალი მეთოდის დანერგვისთვის საჭირო იყო რევოლუცია და არა- ევოლუცია. რევოლუციის კატალიზატორი 2002 წელს მოსული კარლუშ კეირუში გახდა, რომელმაც ''იუნაიტედი'' 2003 წელს დატოვა, რათა მადრიდის ''რეალს'' სათავეში ჩასდგომოდა, მაგრამ ერთი წლის შემდეგ ისევ ''მანჩესტერში'' აღმოჩნდა ფერგის ასისტენტად. ''იუნაიტედმა'' პრემიერ ლიგა 2003 წელს მოიგო, მაგრამ მომდევნო სამი სეზონი ერთ-ერთი საშინელ სეზონებად ითვლება ფერგიუსონის 26-წლიანი მოღვაწეობის მანძილზე. გუნდმა დაიწყო ევროპულ ფეხბურთზე გადასვლა.

კეირუშმა მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა იმ მცირე ხნის განმავლობაში. ფერგიუსონმა ყველანაირი ძალაუფლება მისცა მას ცვლილებებზე; არ იქნება გადაჭარბებული იმის თქმა, რომ იგი სცენის უკან მდგომი მწვრთნელია. კარლუში გუნდს ვარჯიშებზე თავის მეთოდებს უზიარებდა, ავითარებდა და აყალიბებდა შემადგენლობას. ჯამში, გარი ნევილი და სხვა ფეხბურთელები აჯანყდნენ კეირუშის წინააღმდეგ, მაგრამ ფერგი ჩაერია და გაანეიტრალა სიტუაცია.

სერ ალექსს არ დაუკარგავს რწმენა მის სპეციალისტში, მიუხედავად იმისა, რომ გუნდი და გულშემატკივრები უკმაყოფილონი იყვნენ პორტუგალიელი ასისტენტით. შოტლანდიელი სპეციალისტი დარწმუნებული იყო, რომ ეს ტაქტიკა წარმატებას მოუტანდა გუნდს ევროპასა და ინგლისში.

კრიტიკა და ნეგატივი იმ დროს ყველა მხრიდან ისმოდა.

"კეირუშმა წვლილი შეიტანა 4-3-3 ტაქტიკაზე გადასასვლაში, რომელიც მარტივად გადადიოდა 4-5-1-ზე და ტოვებდა ვან ნისტელროის ეულად და რუნი ამ დროს იკარგება სიღრმეში ან ფლანებთან ახლო პოზიციებზე. ''იუნაიტედი'' მთელი კვირის განმავლობაში წვალობდა ამ ტაქტიკით: ბოლო სამ მატჩში ''სიტის'', ''ვილარეალისა'' და ''ლივერპულის'' წინააღმდეგ მხოლოდ ხუთი დარტყმა განახორციელეს, რაც შემადგენლობას დაღუპვას ჰპირდებოდა. თუმცა, ფერგიუსონი ყველაფრის მიუხედავად, მაინც არ დაკარგავს ნდობას თავის დამხმარეში'',- წერდა დომინიკ ფიფილდი.

"ის ადამიანია (კეირუში), რომელზეც იცინის ყველა გულშემატკივარი- მწვრთნელი წარუმატებლობის ისტორიით",- ჯონი ფლეკსი ''იუნაიტედის'' გულშემატკივარი.

"გულშემატკივრების უმეტესობას უკვე ყელში ამოუვიდა ყველაფერი. ეს უბრალოდ გუნდის შეურაცხყოფაა. მსგავსი რამ არ მომხდარა სეკსტონის შემდეგ."- რობ სმიტი.

"გუნდი ბოლომდე მიჰყვებოდა ამ ტაქტიკას მაშინ, როდესაც იგი აგებდა", - დომინიკ ფიფილდი.

რობენისა და რონალდინიოს არშემდგარმა ტრანსფერებმა, რომლებიც თითქმის მანჩესტერლებად ითვლებოდნენ, შეაჩერა ცვლილებები გუნდში. მანკუნიელებს მოუწიათ ახალგაზრდა და გამოუცდელ რუნიზე და რონალდუზე ნდობა- ორივე ფეხბურთელი სხვადასხვა დროს შედიოდა ისტორიაში, როგორც ყველაზე ძვირადღირებულ თინეიჯერი ფეხბურთელი. კეირუშმა კი იცოდა, რომ მას გუნდში ორი ახალგაზრდა ფეხბურთელი ჰყავდა, რომლებიც მომავალში გუნდის სახსარი იქნებოდნენ. "ამ გუნდს ძალიან საინტერესო მომავალი აქვს და მჯერა, რომ თუ იგი ამ ფეხბურთელებს შეინარჩუნებს, მომდევნო ათი წლის განმავლობაში უძლიერესი გუნდი გვეყოლება".

კეირუშმა განაგრძო ფეხბურთელების ძებნა, რომლებიც ერგებოდნენ ახალ ტაქტიკას, შედეგად მივიღეთ ის, რომ გუნდიდან ფერგიუსონის ბიჭების უმეტესობა წავიდა. განსაკუთრებით შესამჩნევი იყო როი კინის წასვლა. ფილ ნევილი ''ევერტონში'' გაიყიდა, ასაკოვან გიგზს კი მეორეხარისხოვან ფეხბურთელად მიიჩნევდნენ გუნდში. ამან კიდევ უფრო გააღიზიანა გულშემატკივრები. ჩნდებოდა შეგრძნება, თითქოს ყველაფერი უფსკრულისკენ მიდიოდა.

გუნდმა სახლში ჩატარებული 11 მატჩიდან ვერ შეძლო ვერცერთის მოგება, მიუხედავად იმისა, რომ ერთ გოლზე მეტი გაჰქონდა. კეირუშმა თქვა: "თუ დავუფიქრდებით ''ბლექბერნთან'' თამაშს, ჩვენ 6-7 იდეალური მომენტი შევქმენით და შეგვეძლო, მეტიც გაგვეტანა." რა თქმა უნდა, ექსპერტები და გულშემატკივრები მას არ ეთანხმებოდნენ.

გადავიდეთ 2007/08 სეზონზე. ყველაფერი თავის ადგილას დადგა, გადანაცვლება, როგორც იქნა, დასრულდა და ჯონათან უილსონმა დაწერა: "პირველად 30 წლის შემდეგ, ინგლისური გუნდი გახდა მსოფლიო ლიდერი ტაქტიკების ინოვაციით".

''იუნაიტედმა'' 2008 წელს ჩემპიონთა ლიგა და პრემიერ ლიგა მოიგო, მიიღო მონაწილეობა კიდევ ორ ფინალში და ასევე, მოიგო ინგლისის ჩემპიონის ოთხი ტიტული.

ამის შემდეგ პრესა სხვა რამეს წერდა:

"როგორ გაწვრთნის ფერგი კეირუშის გარეშე გუნდს ?" - დენიელ ტეილორი, როდესაც კეირუშმა დატოვა ''იუნაიტედი''.

"ალექს ფერგიუსონმა საკმაოდ ბრძნულად იმოქმედა ტაქტიკურ ცვლილებებში'' - ჯონათან უილსონი.

არაფერს გახსენებთ?