დეილი ბლინდმა განაცხადა, რომ 17 წლის ასაკში ლონდონის "არსენალში" გადაბარგების შესაძლებლობა ჰქონდა - მეთოფეები ხელსაყრელ კონტრაქტს სთავაზობდნენ, თუმცა მან მამის კვალდაკვალ წასვლა არჩია და ამსტერდამის "აიაქსის" ძირითად შემადგენლობაში მოხვედრა დაისახა მიზნად.

"თინეიჯერულ წლებში ლონდონში გადაბარგება შემეძლო"- აცხადებს ბლინდი ჰოლანდიურ ჟურნალ Helden-თან ინტერვიუში. - "იმ პერიოდში "აიაქსის" აკადემიაში ვვარჯიშობდი. ერთ დღესაც სკოლიდან სახლში მივედი და ჩემმა მშობლებმა შემატყობინეს, რომ "არსენალიდან" დაერეკათ, მათ მე ვჭირდებოდი"

"თავიდან მეგონა, რომ მეხუმრებოდნენ. მე ყოველთვის "აიაქსის" ძირითადში მოხვედრაზე ვოცნებობდი, თუმცა მაინც გადავწყვიტეთ "არსენალის" ბაზაზე მივსულიყავით. იქ ერთი დღე გავატარეთ და სასიამოვნო იყო. მათ შემომთავაზეს სკოლის საქმეებში დახმარება, რომ საშუალო განათლების დიპლომი ამეღო და საოცარ კონტრაქტს დამპირდნენ, ეს ზღაპრულ იყო ჩემი ასაკის ბიჭისთვის"

"ამ დროს "აიაქსმაც" შემომთავაზა კონტრაქტი, რომელიც ახლოსაც ვერ მივიდოდა მეთოფეების პირობებთან. მამაჩემმა მე მომანდო გადაწყვეტილების მიღება და მეც დარჩენა ვამჯობინე".

"მაშინ დიდ ფულზე ვთქვი უარი, ზოგიერთი ფეხბურთელის ოჯახს სჭირდება შემოსავალი და ამიტომ ისინი თანხმდებიან ისეთი კლუბის შემოთავაზებას, როგორიცაა "არსენალი", მაგრამ მე ვთქვი "არა", რადგან მე გამიმართლა- სახლში ყველაფერი მქონდა, რაც მჭიდებოდა. კიდევ ერთი მიზეზი იყო ის, რომ მამაჩემის კვალდაკვალ მსურდა მევლო, ის ხომ "აიაქსის" კაპიტანი იყო და მათთან ერთად ყველაფერი მოიგო, რისი მოგებაც შეიძლებოდა".

ბლინდის ცხოვრებაში იყო დრო, როდესაც დეილიმ ინანა ეს გადაწყვეტილება, რადგან მარტიონ იოლის ხელმძღვანელობის ქვეშ ის "გრონინგემში" გაანათხოვრეს.

"როდესაც "აიაქსში" მარტინი მოვიდა ჩანდა, რომ მე იქ მომავალი აღარ მქონდა. ამ დროს იყო მომენტი, როცა გავიფიქრე: "რა მოხდებოდა "არსენალისთვის" "კი" რომ მეთქვა, ახლა ყოველ კვირა ლონდონში ვითამაშებდი და გაურკვეველ ადგილას არენდაში არ ვიჯდებოდი". შვებით ამოვისუნთქე, როდესაც იოლი წავიდა. ერთი კვირის შემდეგ "აიაქსის" ახალმა მწვრთნელმა, ფრანკ დე ბორმა, დამაბრუნა გუნდში და ძირითად შემადგენლობაში განმაწესა. მე მისი ახალი მარცხენა მცველი გავხდი".

დეილი სწრაფად შეეგუა "მანჩესტერ იუნაიტედს", თუმცა თავისი კოლეგების მსგავსად, ჩეშირში არ დასახლდა და ქალაქის ცენტრის აპატრამენტები არჩია.

"მე იმ სასტუმროს პირდაპირ ვცხოვრობ, რომელსაც საშინაო მატჩების წინ ვიყენებთ, შემიძლია უცებ გადავჭრა ქუჩა და ბიჭებს შევუერთდე, თუმცა ეს აკრძალულია, მანქანით უნდა მივიდე კლუბში და შემდეგ იქიდან ყველანი ერთად ავტობუსით მივდივართ სასტუმროში".

წყარო: manutd.ru