ოპერის მომღერალმა და "მანჩესტერ იუნაიტედის" გულშემატკივარმა, რასელ უოტსონმა "იუნაიტედის" ყველა დროის საუკეთესო გუნდი დაასახელა.

პეტერ შმეიხელი: დე ხეა შესანიშნავად თამაშობს, მაგრამ შმეიხელი რაღაც განსხავებული იყო. ის უბრალოდ უძლეველი იყო, ხოლო დაცვის ხაზში მისი მითითებები დაუჯერებელი.

გარი ნევილი: მარჯვენა ფლანგზე გარის არჩევა ზღაპრულად ადვილია, რადგან არ ვფიქრობ, რომ ჩემი ცხოვრების განმავლობაში ამ პოზიციაზე მასზე უკეთესი ფეხბურთელი მოიძებნება. მარტინ ბუჩმანის ყურებით გავიზარდე, რომელიც ასევე მარჯვენა ფლანგზე თამაშობდა და კარგიც იყო, მაგრამ გარი სულ სხვაა.

იაპ სტამი: ავირჩევდი "იპ-იაპ" სტამს, გიგანტ ადამიანს დაცვის გულში. სერ ალექსმაც კი განაცხადა, რომ მას ძალიან ადრე განშორდა და ამაში ვეთანხმები. როცა ის წავიდა, დიდი სიურპრიზი გამოდგა, რადგან ჯერ კიდევ იყო ფეხბურთელი, რომელიც დიდ პატივისცემას იწვევდა და მისი დანახვისას თავდამსხმელებს შიშის ზარი ეცემოდათ.

სტივ ბრიუსი: ის გმირი კაპიტანი იყო, რომელსაც სერ ალექსის ადრეული კარიერის წარმატებაში დიდი წვლილი მიუძღვის, ასე რომ, ვერ გამოვტოვებდი. მას ფანტასტიური საფეხბურთო გონება ჰქონდა და ამას ახლა მწვრთნელობის დროსაც ამტკიცებს.

დენის ირვინი: მარცხენა მცველად დენისს ავირჩევ, ალბათ, ერთ-ერთ ყველაზე საოცარ ფეხბურთელს, ვინც კი ოდესმე მინახავს. ის გასაოცარი მცველი იყო და ბურთით გამორჩეულ რამეს სჩადიოდა. ვფიქრობ, მრავალი ადამიანის საუკეთესო თერთმეტეულში მოხვდებოდა.

კრიშტიანუ რონალდუ: მას მარჯვენა შემტევ ვინგერად ვათამაშებდი. შესაძლოა ვინმემ თქვას, რომ ამ პოზიციაზე ვერ ითამაშებს, მაგრამ ვფიქრობ, მან უკვე დაამტკიცა, რომ მოედნის ნებისმიერი პოზიციიდან შეუძლია შეტევა. რონი ჩვენთვის შესანიშნავი ფეხბურთელი იყო და უკეთესია, რომ წასვლის შემდეგ კიდევ უფრო გაუმჯობესდა.

დანკან ედუარდსი: მიუხედავად იმისა, რომ მისი თამაში არასდროს მინახავს, დანკანს მოედნის ცენტრში დავაყენებდი. ჩემი დიდი ბაბუა ფეხბურთის დიდი ქომაგი იყო და ყოველთვის ამახვილებდა ყურადღებას დანკანის თამაშსა და ფეხბურთისადმი მის შეგუებულობაზე. მის შესახებ მოკვლევა ვაწარმოე და როცა გავიგე, როგორი სტილის ფეხბურთელი იყო, უბრალოდ ვერ გამოვტოვებდი.

პოლ სქოულზი: სქოულზი ედუარდსის გვერდით უნდა იყოს - ეს ნახევარდაცვის პარტნიორობას შექმნიდა არა? სქოულზი თავისი თაობის ერთ-ერთი საუკეთესო ნახევარმცველია, თუ საუკეთესო არა და მისი ხედვა არაფერს შეედრებოდა. თამაშის კონტროლის მისი უნარი დიდებული იყო და იმის გამოც უნდა შევაქოთ, რომ თავისი კარიერის გვიანდელ პერიოდშიც კი ახერხებდა ნახევარდაცვიდან კარნახს, რამეთუ ჯერ კიდევ იყო ფეხბურთელი, რომელიც საჯარიმოს გარედან უამრავ გოლს იტანდა.

რაიან გიგზი: ყველაზე ნაყოფიერი მარცხენა ვინგერი და კლუბის ისტორიაში ყველაზე დაჯილდოვებული ფეხბურთელი. რაიანი "იუნაიტედის" ნამდვილი ლეგენდაა და არ ვფიქრობ, რომ რომელიმე თერთმეტეული მის გარეშე აეწყობა. მან მოედანზე საოცარი თამაშის წლები მოგვცა და მიხარია, რომ მოედნის გარეთაც აკეთებს ამას ვან გაალთან ერთად.

ჯორჯ ბესტი: 2006 წელს ჯორჯის მემორიალის გახსნაზე ვიმღერე (სურათი). უზარმაზარი პატივი მერგო და ემოციური დღე გამოვიდა. მას რამდენიმეჯერ შევხვდი და საყვარელი, გენიალური ადამიანი იყო. ხალხს შეუძლია მისი კარიერის განმავლობაში მომხდარის შესახებ ნებისმიერი რამ თქვას, მაგრამ ფაქტია, რომ ის ბუნებრივად ყველაზე მეტად დაჯილდოვებული ფეხბურთელი იყო, რომელიც კი "იუნაიტედსა" და მსოფლიოს ოდესმე უნახავს.

ერიკ კანტონა: საფეხბურთო გენიოსი. მსოფლიოში გარკვეული ფეხბურთელები არსებობს - ზიდანი, მარადონა, პელე - ვისაც ასევე ჰქონდა თავდაჯერებულობა, ან თუნდაც თავხედობა. როცა მოედანზე ერიკი იყო, არასდროს ფიქრობდი, რომ წააგებდი. ის შთაგონება იყო.



წყარო: manutd.com